Merhaba değerli okurlarım, sonbaharı içimizde tatlı tatlı yaşadığımız şu günlerde sizlere yeniden merhaba demenin mutluluk ve heyecanını yürekten yaşarken, sanatın vazgeçilmezi olan tiyatronun insan hayatındaki yeri ve önemini sizler için kaleme aldım.
Tiyatro; yaşamın sahneye uyarlanmış şeklidir kısaca. Bunu oyuncu, seyirci, dekor ve kostüm tamamlar. Taklit, yani tiyatral dilde “mimesis” sanatı. O da gereklidir elbet ama tiyatro bununla sınırlı değil tabi ki. Tiyatro, Yunanca theatron yani “görme yeri” sözcüğünden gelmektedir. Çünkü günümüzdeki anlamıyla çağdaş tiyatronun tarihi, bağ bozumu tanrısı Dionysos adına yapılan dinsel törenlere dayanmaktadır. İlk tiyatro şenliği MÖ 534 yılında Atina’da yapılmıştır. Antik Çağ’da tiyatro, üst sınıfa özgü bir etkinlikti. Antik tiyatrodan günümüze tiyatro epeyce şekil değiştirdi. Örneğin; Epik tiyatro,sokak tiyatrosu,şehir tiyatrosu gibi. Buna sessiz tiyatro denen Pandomim’i de ekleyebiliriz.
İnsanları, birbirine karşı sorumlu olan toplum uygar toplumdur. Dayanışması olmayan, birbirine karşı sorumluluğunu bilmeyen insanlar ise toplum değil, bir yığındır. Kültürel gelişmeyi sağlayan gizil güçlerden biri de tiyatrodur; öyle ki sanatsal yaratıyı en etkin biçimde topluma aktaran bir araç durumundadır. Tiyatro uyarı görevini yaptığı kadar, toplumu ortak komplekslerinden arındırır, onlara gerçek düşünce erkini, özgürlüğünü sağlar. Toplumu eğlendirirken düşündüren tiyatro, aynı zamanda toplumu eğiten bir kurumdur, bir okul niteliğindedir. Tiyatro salonundan girildiği andan itibaren eğitim başlar ve insanlar her an bir şeyler öğrenir. Tüm duyularımıza hitap edebilir ve insanlara umut verir. Tiyatroya düzenli olarak gelen insanların ufku geniştir, çünkü zamanla o iyimserliği, umudu yaşarlar, tiyatronun güzellikleri insanlara da yansır. Tiyatro insanlara saygıyı, sevgiyi, iletişimi öğretir. İnsanların toplum içinde belli bir çerçevede yaşamasına yardımcı olur. Devletin kültür izlencesi kapsamında yer alması gereken en önemli girişimi, yetişme çağında olan gençleri tiyatro eyleminin içine katmak olmalıdır. Bir yaşam bilimi ve toplum sanatı olan tiyatro, halkın önüne bir sonuç olarak çıkar. Ne var ki, tiyatronun bir sonuç olması yanı sıra araç olma niteliği de vardır. Tiyatronun sonuç oluşu onun sanatsal bütünlüğünü, araç oluşu ise eğitimsel gücünü açığa çıkartır.
Okul tiyatrosu eğitim görmekte olan öğrenciler için gelişim fırsatıdır. Tiyatro ile iç içe olan öğrenciler düşünsel olarak gelişir, güzellikleri tadar ve toplumsal dayanışmayı, kaynaşmayı öğrenir. Tiyatro ile yetişen bir çocuk her şeyi olduğu gibi kabul etmez, dış dünyayı sorgulamayı öğrenir. Her yerden her yaştan insanları bir paydada buluşturan tiyatro, insanları yine insanlara anlatır. Bu yüzden okullarda tiyatro çalışmalarının faydaları oldukça çoktur.
Yazımı sonlandırmadan önce, tiyatronun her yaşta birey için eğitici ve geliştirici yönlerinden bahsetmek istiyorum.
Katılanlara; Toplum yaşamı için gerekli olan sorumluluk duygusunu sağlar ve düşünceyi eyleme sokma yeteneğini geliştirir. Düşünerek, yorumlayarak okumayı öğretir, topluluk içinde konuşabilmeyi öğretir. Dil kaygısını azaltır, doğru ve güzel konuşmayı sağlar. Oyuncunun vücut dilini kullanma becerisini artırır, çeşitli sanat dallarıyla ilgiyi sağlar ve estetik algılama yeteneğini geliştirir.
Seyredenlere; Toplumun bir üyesi olarak özeni aşılar, kamu bilincini sağlar, sorunlar üzerinde düşünmeyi, yargılamayı öğretir. Sanatın geliştirici, değiştirici gücünü gösterir ve insanı çok yakından tanıtır. Toplumu bilinçlendirir, sorunlara nesnel gözle bakılmasını sağlar. Toplum duyarlığını artırır, birey-toplum ilişkilerinin kökenine iner ve toplumun kültür birikiminin zenginleşmesine aracı olur. Ulusal kimliği pekiştirir.
Tiyatro iyidir, tiyatro iyileştirir…
Sanat tadında, umut dolu, mücadeleden hiç yorulmayacağınız bir yaşam geçirmenizi temenni ederim. Kalplerinizden huzuru eksik etmeyin.
Hoşça kalın, sevgi ile kalın.
