UBP adayı Ersin Tatar’ın diğer adaylarla programa katılacağını duyduğumda şaşırmıştım zaten.
Baştan reddettiğini biliyordum çünkü.
Ertesi gün karar değiştirdiğini duyunca, “kaçamayacağını anladı” demiştim.
Ama programa katılacağını açıklamasından 3-5 saat sonra Tatar kendince bahaneler uydurarak uçtu gitti. Yahu bir insan bu kadar mı yanar döner olur. Niye yaptı bunu? Bir zamanlar Tufan Erhürman ile çıktığı ve tam bir fiyaskoyla sonuçlanan o program mı geldi aklına. ‘Aynı şey tekrar başıma gelir’ diye mi düşündü bilemiyorum ama, programın başlama saatinde özel uçağın kapısından hepimize gülücükler yollayarak tüydü…
Zamanında tv programları yaptığım dönemden bilirim. Derviş Eroğlu da toplu programları sevmezdi. Ama “katılmayacağım” kararını kendisi verir, kim ne derse desin kararından dönmezdi.
Burada resmen yeni bir tiyatro oyunu izledik. Ona bu aklı kim verdi, bu kararda kim veya kimlerin parmağı vardı henüz bilmiyoruz. Aslında buradaki ayağı ayan beyan ortada…
Kimse beni o sayıp döktükleri gündemlerin aciliyetine inandıramaz. Hem de tek bir günlük gecikmeye bile tahammülü olmayan bir aciliyet… O para zaten cebine mi kondu? Havale edildi, yine edilirdi. Ha, şov yapacaksa ertesi gün yapardı.
Kendi halkına verilmiş randevuyu iptal ettiren bir hareket.
Diğer adaylara karşı yapılanın ne olduğunu millet sosyal medyadan yazdı zaten.
Halbuki birçok seçmen gibi ben de mesela savunduğu o “iki devletli çözümü” nasıl gerçekleştireceğini dinlemek isterdim doğrusu. Kimi nasıl ikna edeceğini… Biraz müzakere sürecinin detayından, BM parametrelerinden bahsetseydi. Nasıl diğer adaylar kendilerine verilen o kısacık süreye söyleyeceklerini sığdırdılarsa, o da sığdırsaydı. Belki birkaç oy daha artırırdı…
Yok, öyle bir gailesi yoktu anlaşılan.
Belki akıl hocaları bir yarar-zarar muhasebesi yaptılar, kıracağı potların tamiri imkansız olduğuna karar verip, katılmamasının daha iyi olacağı kanaatine vardılar.
Başbakanmış da sorumlulukları varmış da seçimler bunu engelleyemezmiş… Memleket yangın yerine döndü, her gün bir işyeri kapanıyor, insanlar evlerine ekmek götürmekte zorlanıyor, döviz aldı başını gitti ama Başbakan’dan tık yok. Sadece hayali vaatler… İyi de, Başbakan olduğunu ve bu topluma karşı sorumluluklarının olduğunu dün akşam mı öğrendin sen?
Şimdi “bakın cebime 117 milyon koydum geldim, daha ne bağırırsınız” diyerek oy toplamaya çalışabilir. Yapsın… Bugüne kadar yaptıklarıyla beni yanıltmadı. Fazla zorlamaya gerek yok. Ama son numarası çirkindi, kabul edilmezdi, sıkışınca demokrasiyi ayaklar altına alabileceğini gösterdi.
Bundan sonra ne yaparsa yapsın, ne söylerse söylesin. Toplum olarak bu yapılanı hazmetmek mümkün değil.
Ben en çok neyi merak ederim bilir misiniz? Kıbrıs Türk Halkının oyları ile seçilen ve halkın menfaati için çalışacağına yemin eden 20 UBP vekilinin bu yaşanan rezalet karşısında yüzlerinin kızarıp kızarmadığını…
Şimdi meydanlara çıkıp, Kıbrıs Türk halkının onur ve haysiyetinden dem vurup, kendi ayakları üzerinde duran bir GELECEKTEN bahsedecekler. Yerseniz…
YERİN KULAĞI VAR
ŞEKER SUYA MI DÜŞMÜŞTÜ:
UBP adayı Tatar’ın Ankara ziyaretini bahane ederek adayların katıldığı programdan kaçması kendi partilerince de eleştiriye neden oldu. Tatar programa katılmama gerekçesi olarak “uzun süredir beklediğimiz bir randevuydu” bahanesine sığındı. Halbuki 10 Eylül’de su temin projesindeki arızayı yerinden incelemek üzere Türkiye Başkan Yardımcısı Fuat Oktay’la bir araya gelmişti. Yani öyle uzun süredir beklediği bir randevu değildi. Kusura bakmasınlar ama çocuk kandırdıklarını sanıyorlar…
“SAHTE KAHRAMAN”:
Bu ülkenin Başbakanı’nın resmi açıklamasında kullanılan dile bakar mısınız, katılmayı gözünün yemediği tv programının sunucusuna söylüyor. Ya da kendini eleştiren herkese. Gazetecilik ilkelerinden nezaketten, saygıdan bahsediyor, dönüyor, “sahte kahramanlar” diyor… Devlet adamı, cumhurbaşkanı adayı… Yakışır…
FAYDASI OLACAK MI:
Kendi halkına verdiği sözü unutup, başkasının sözü ile hareket eden bir aday, bu buluşmanın karşılığı olan 117 milyonu alarak ülkeye döndü. Bu buluşmanın bir seçim manevrası olduğunu herkes anladı. İyi de bu 117 milyonun seçimde kendisine 117 kuruşluk faydası olacak mı derseniz, onu da sandıklar açılınca göreceğiz…
HARİTA 2017’DE VERİLDİ:
Genç tv’deki liderler buluşması programında Akıncı’nın “Cumhurbaşkanı olarak beni Maraş toplantısına davet etmediler” eleştirisine karşılık Kudret Özersay, “Akıncı’nın verdiği haritayı da ben Dışişleri Bakanı olarak görmedim” diyerek yanıt verdi. Araştırdım Akıncı Haritayı 11 Ocak 2017’de vermiş. Haritayı göremezdi çünkü Kudret Özersay 7 Ocak 2018 tarihinde milletvekili seçilmiş, ondan sonra Dışişleri Bakanı olmuştu. Sanırım Özersay’ın 1 yıllık bir yanılma payı olmuş…
DAKKA BİR GOL BİR:
Karantina kararını 1 Kasım’a kadar uzattıkları tarih, 29 Eylül… 30 Eylül’de, karantina otelleri dolu olduğu için, 2 gemiden çıkan yolcular otobüslerle geri limana götürülüyor. Dakka 1, gol 1… Bir karar alırken, gereğini niye yapmazsın? Tedbirini niye almazsın? Gemiler dolusu işçi geleceğini bildiğin halde, bu sefaleti niye yaşatırsın? Çünkü yeni karantina merkezlerini finanse edecek gücün yok. Niye kendi gelenin parasını ödemesi şartı koymuyorsun? Neden bu para devletin bütçesinden çıkıyor? Herkes kendi karantinasını ödesin, böyle de rezillik çıkmasın. ‘Ödemem’ diyen de gelmesin bir zahmet. Hem devletin parasını çar çur edeceksin, hem rezillik yaşatacaksın…
REZİL DE OLDUK:
Sosyal medyada bir yabancı dert yanıyor. 29 Eylül’de 82 yaşındaki annesi ve kız kardeşiyle Ercan’dan giriş yapmışlar, Lefkoşa’da devletin götürdüğü ve kendisinin “Alia Room Hotel” olarak bahsettiği bir karantina merkezine bırakılmışlar. Su yok, elektrik yok, tuvaletler çalışmıyor, yarım inşaat bir bina. Grupta çocuklu ailelerin de olduğunu söylüyor ve “bu sağlıksız ortamda ‘karantina’ kelimesi şaka gibi geliyor” diyor. Buradaki yabancıların üye olduğu gruplardan yardım istiyor. Yapılan yorumları görmelisiniz. Temel sağlık şartlarını bile sağlayamıyorsan, karantinayı paralı yapacaksın…
