Kolay değil tam 170 yıl tarımın mürekkebe döküldüğü günden bugüne gelinen zaman. Zira dünyada tarım kavramının günümüzde günden güne değerini yitirdiğini görmekteyiz. Tüm olumsuzluklara rağmen ne mutlu ki bu ülkede halen tarım eğitimi verilerek yeni umutlar yeşertiliyor.
Sadece dört duvar arasında verilen eğitimin yeterli olmadığı bu çağda, toprakta haşır neşir olanların kazandığını görmekteyiz. Bunun daha net anlaşılması için şu cümlelerle konuyu bağlamak gerekir; ‘’toprağa hayat verenlerin kazandığı emek parasının ne denli değerli olduğu ortadadır’’.
Bugün tarım alanında üretim yapan birçok insanın evine ekmek götürmek adına nelerle mücadele ettiğine şahit oluyoruz. Günden güne yitirilen değerlerimiz, üretim yapan emekçilerimizi her ne kadar ümitsizliğe düşürse de emin olun ki üretmeden yaşayamayacak bir çiftçi ordusu var ülkemizde. Topraktan ümidini kesmeyen üreticilerimiz bugün yaşı kaç olursa olsun halen tarlada ekim ve hasat yapmaktadır. Bu onların hayatıdır. Yaşamdır. Umududur.
Hayvancılarımızdan çiftçilerimize, narenciyecilerimizden patatesçilerimize, enginarcılarımızdan arıcılarımıza kadar üretim yapan herkes verdiği emeğin karşılığını almak ister ama maalesef verilen emeğin karşılığını bırakın, zarar etmeye başlayan üreticilerimiz var. Birçok üreticimiz topraktan koparılmak isteniyor. Ne üzücüdür ki halen birçok yasa gibi tarımsal arazilerin korunma yasası da geçmemiş ve bu yasanın yarattığı tahribat da günden güne tarımı geriye götürmektedir. Tarımsal arazilerin değer kazanması sanayileşmenin önünü açmakta ve tarımsal arazilerin de günden güne elden gittiğine şahit olmaktayız.
Eğer tarım öğretiminde 170. Yılı kutluyorsak öncelikle ülkemizdeki tarımın nasıl yapıldığını sorgulamamız gerekmektedir. Kimsenin hayal ettiği bir tarım politikası yok, hatta bu ülkede bir tarım politikası bile henüz geliştirilemediği gibi geliştirilmeye de niyet yoktur. Reform adı altında yapılacak iyileştirme tarımın son şekli ortaya çıkacaktır fakat henüz bu konuda bir ümidin olmadığını da görmekteyiz. Yıllarca har vurularak harman savuran bakanlık bütçelerinin yetersizliğinden şikayet edilse de tarıma ayrılan bütçenin kontrollü kullanılmamasından kaynaklı bir takım sıkıntılar bugün verimli tarım yapılmadığını ortaya koymaktadır. İşte tüm bu sorunların konuşulmadığı bir ülkede tarım öğretiminin 170. Yılını kutlamak çok da anlam olacaktı.
