Bağırma çağırma, gürültü patırtı, her kafadan ses çıktığı bir ortamda ilkokulları açtık. Önümüzdeki hafta da ortaokul ve liseleri de açacağız. Bu pandemi sürecinde bu hastalık ile mücadele konusunda üzülerek görüyorum ki ne toplumsal ne de kurumsal bir ortaklık ve birliktelik sağlayamadık. En çok birlikte hareket edilmesi gereken dönemde eğitimdeki bütün paydaşlar ya birbirine güvenmiyor ya da birbiriyle sorunlu…
Bu pandemi döneminde uzunca bir süre sonra anlayabildik ki en yetkili kurulun Bulaşıcı Hastalıklar Üst Kurulu olduğunu… Uzunca süre hükümet de ciddiye almadı bu kurulun aldığı kararları… Ta ki Ombudsman Emine Dizdarlı uyarana kadar… Hükümet daha önce Bulaşıcı Hastalıklar Üst Kurulu’nun aldığı kararlara ya uymadı ya da değiştirdi.
Şimdi de Bulaşıcı Hastalıklar Üst Kurulu’nun aldığı kararları sendikalar onaylamıyor. Geçtiğimiz hafta içinde devlet okullarında 4 ve 5 yaş sınıflarında sendikanın eylemi vardı. Kurlun aldığı tam zamanlı eğitim kararına sendika karşı çıkıyor ve diğer sınıflarda olduğu gibi dönüşümlü olmasını istiyor. Kurulu bilimsel değil siyasi bir karar almakla suçluyor. Ben de diyorum ki o zaman iki taraf da alınan kararla ilgili bilimsel gerekçelerini açıklasın ki toplum da bu konuda aydınlansın.
Diğer taraftan Milli Eğitim ve Kültür Bakanlığı ile sendikalar arasında yaz döneminde pandemi konusunda yapılan görüşmeler ve olumlu hava ortadan kalktı ve bir ayrışma ortaya çıktı. Milli Eğitim ve Kültür Bakanı Nazım Çavuşoğlu, okulların açıldığı ilk gün “Bir sendika her konuda otorite olamaz. Öğrencilerimizin güvenliği ve sağlığı konusunda otorite Bulaşıcı Hastalıklar Üst Kurulu’dur. Sendikanın aldığı karar neticesinde öğrencilerin hevesinin kursağında bırakılmasını reddediyoruz ve doğru bulmuyoruz” dedi. İpler iyice gerildi.
Aileler zaten gergin, çocuklar endişeli, toplumun bu anlamda psikolojisi tam yerine oturmuş değil ama diğer taraftan eğitime yön verecek olanların arası gergin ve bu ortamda eğitimin rayında gitmesini istiyoruz. “Filler kavga ederken, çimenler ezilir” misali bu işten en çok zarar görecek olan öğretmenler ve çocuklardır. Okullar öyle veya böyle, beğensek de beğenmesek de açıldı. Bu saatten sonra yapılması gereken çocukların ve öğretmenlerin sağlıklı bir ortamda eğitim ve öğretim faaliyetlerine devam etmesini sağlamaktır.
Ülkede vaka sayıları düşmüşken, bu süreci iyi değerlendirmek gerekir. Önümüzdeki günlerde ne olacağı çok net görülemiyor. Dünyadaki vakalar artış eğiliminde, dolayısı ile ülkeye girişlerde karantinanın devam etmesi gerekmektedir. Uzmanların söylediğine göre en az bir yıl daha covid-19 bizimle olacaktır. En azından etkileri sürecektir. Bu da demektir ki 2020-2021 öğretim yılı covid-19’un etkisi altında geçecektir.
Dolayısı ile bu süreçte Bulaşıcı Hastalıklar Üst Kurulu, Hükümet, Sendikalar, aileler, öğretmenler ve bunların dışındaki tüm paydaşlar, bulunduğumuz ortamda birbirleri ile ortak paydada buluşmak zorundadırlar. Önce çocuklar için sonra toplum için bunu yapmak zorundadırlar. Hiçbir kurumun kendi egosunu tatmin etmek gibi bir lüksü yoktur.
Tüm bu paydaşların içinde olduğu bir komisyon da bu sürece yardımcı olabilir. Çünkü bu konu sadece sağlık veya sadece pedagoji meselesi değil. Her ikisinin birlikte düşünüldüğü bir yol çizilmelidir. Bunun için de ülke koşullarını da dikkate alarak ortak paydada buluşmak gerekir. Hiçbir kararın mükemmel ve istenilen olmayacağını bilerek hareket etmek ve makul olan üzerinde uzlaşmak gerekecek, gerekmek zorunda…
Aksi taktirde bu pandemi süreci çöker ve çocukların eğitimi de yarıda kalır. Herkes bunu böyle bilsin.
