En kötü yılı geride bıraktık.
Hele yılın son haftası kötünün de kötüsüydü.
Yeniden yayılan virüsün kontrol altına alınmasında yaşanan idari zorluklar ve kaos da kötülüğü adeta katmerledi.
Kaos hükümetin veya yetkili kurulun sürekli karar değiştirmesinden ortaya çıktı.
Adaletsizlik ise hükümetin veya yetkili kurulun aldığı yasak kararlarının toplumun bir kesimine uygulanıp bir kesimine uygulanmamasından.
Restoranlar dahil bütün iş yerlerini kapattılar, gece saat 10’dan sonra sokağa çıkanlara cezalar yağdırdılar ama binlerce insanın kumarhanelerde eğlenmesine de izin verdiler.
Ve hala izin vermeye devam ediyorlar.
Bu günlerde en çok da ihtiyaç duyulan “adil yönetim” duygusunu berhava etme pahasına.
***
UBP her türlü müdahaleye onay verdiği gün kaybetti galiba.
Cumhurbaşkanlığı seçiminde kazandı gibi görüldü ama kaybetme süreci başladı.
Dün, tarihinde ilk kez meclis başkanını seçemedi.
UBP Meclis Grubu kararıyla Mağusa Milletvekili Resmiye Canaltay tek adaydı.
Ama 13 oyda kaldı.
26 milletvekili ret oyu verdi.
Koalisyon ortaklarını geçtim en az 6 UBP milletvekili Resmiye Canaltay’a ret oyu verdi.
Olacak iş değil.
Yönetsel açıdan kaosun ta kendisidir bu.
Ve tabii ki öncesi…
Kurultaya yapılan müdahaleler, hükümet kurma çalışmalarına yapılan müdahaleler ve liste uzar gider.
Pandoranın kutusu açıldı bir kez.
Ve her türlü kötülük ortalığa yayılmaya başladı.
