Öğretmen arkadaşların 5 Ekim Dünya Öğretmenler Günü kutlu olsun. Çok ağır sorumluluk olan bir mesleği icra ediyor öğretmenler; hele buralarda.
Mesleğin son basamaklarını çıkan birisi olarak öğretmenlikte en çok ‘öğrencisini’ sevdim. Öğretmen arkadaşlar arasında değerli olan, bana çok şeyler katanları şimdilik bu yazının dışında tutuyorum.
Aslında öğrencilerin öğretmenler için ‘öğrenme’ nedeni olmalarını çok sevdim. Zor dersleri öğrenmeyi onlar sağladı. Onların sayesinde daha deirn öğrenmek zorunda kaldık zor dersleri. Kolay dersleri bile onlara anlatmak için meslekte daha iyi öğrendik, öğrenciler sayesinde.
Öğrencileri sevdim; çünkü onların sayesinde ‘nasıl öğretilir?’ sorusunun yanıtını bulduk ya da aramaya devam ediyoruz.
Öğrenciler olmasa 53 yaşında, yakın gözlükleri ile zor da olsa araştırma yapma, makale yazma ve kongrelerin yolu tutulmazdı.
Onlar sayesinde ‘yeni kitaplar nedir?’ Sorusunun peşinde koşulmazdı. Kim nerede, neler yazmış? İnanın çok önemli olmazdı.
Uzmanlık alanınızda dünyada neler oluyor? sorusunun hiç önemi olmaz; sadece işe gidip gelinirdi.
Öğrenciler sayesinde bilgisayar ve teknoloji belki de günlük yaşantınızda bu kadar çok zamanınızı meşgul etmezdi. Bilgisayar ile birlikte projeksiyon makinesi edinme, teknolojik araç-gereç gibi dertler olmazdı.
Belki de öğrenciler olmasaydı yıllarca ‘internet’ problemi de olmazdı. Kesildi, geldi, gelecek! Hızlı internet sağlayıcı hangisidir? Sorusu da hiç olmazdı.
Öğrenciler olmasaydı ‘kültür’e yatırım da yapılmazdı. O durumda da cinsiyet eşitliği, feminizm, çok kültürlülük, demokrasi, insan hakları, siyaset gibi toplumsal kültür kavramlarında kendinizi geliştirme zorunluluğu, çağdaş değer ve normlar anlamlı olmazdı.
Öğrencileri sevdim en çok; çünkü bir işe yaradığınızı hissettiriyorlar. Bilginin uzun süreli bellekte yer almasının aslında anlamı yok. İşe yaradığını hissetmek için oradaki bilgiler dile getirilmeli ve işte ben de varım demek için iletişim şart. İşte o iletişimi hissettirendir öğrenci.
Sınıfa girip sabah 08:30’da hastasını, matemini, çocuk problemini bir kenara bırakabilmeyi başarmak da olmazdı. Devamında özne başta, yüklem sonda olması gereken cümlelerle konuşmanın zorluğu da olmazdı, öğrenciler olmasaydı. İyi ki varlar. Onlar sayesinde Türkçe konuşma daha bir ilerler.
Meraklı gözlerle bakışlarını sevdim. O merak sizi uğraştırıyor, onların meraklarını doyurmak için tozlu sayfalar, internette gezinme de olmazdı.
Hiçbir meslekte hizmet alana motivasyon için ödül verilmez. Öğretmenler öğrencileri kendi verdiğini alsın diye, kendi bütçesinden ödüller satın alıp sunan, ilginç yaratıklardır. An gelir kendi çocuğundan kesip, maddi manevi ödülü öğrencisine verir. Öğrencileri en çok sevdim ben; çünkü bize bu yolla İNSAN OLMAYI öğrettiler.
Öğretmenliğin zorluklarını ve mesleğin meydan okumalarına göğüs germek kolay olmazdı buralarda, öğrenciler olmasa. 24 yılda KKTC sistemsiz eğitiminde her problem oluştuğunda suçlu olarak ‘öğretmen ayağa kalktı’. Buralarda öğretmen olmak zor değil, çok çok zor.
Öğretmen, sendikası ile birlikte problemine çözüm bulmak için ‘grev’ yaptığında adeta lanetlenen oldu. Sürekli eğitim programları ellenir, öğretmene sorulmaz. Onlara sadece ‘yeniyi’ uygula dendi; onlar da yaptılar.
Okullara kitaplar gönderilmedi sen hallet dendi; hallettiler. Okullara nakilleri yapıldı, lojman yok; yine hallettiler.
Eğitimde başarısızlık var dediler, suçlu hep öğretmen oldu. Hade gel hizmet içi eğitime dediler; gittiler. Yüz, yüz elli kişilik amfilerde hizmet içi eğitim al dediler; gittiler aldılar.
Aynı işi yapıp daha az maaş alacaksınız dediler; mesleklerini sevdikleri için yine yaptılar ve yapıyorlar el elleri öpülesiler be kardeşim; yapıyorlar işte bu mesleği.
Bunlar gibi mesleğin tüm zorluklarına öğretmen, öğrenciler var diye katlanır. Onların başarısı öğretmenin başarısıdır çünkü. Öğrencileri sevmenin en büyük nedeni bu.
Öğrencilerin en basit başarısı dahi öğretmen için mutluluktur. Öğrencisinin iyi bir üniversite kazanmasındaki, yüksek not almasındaki, sosyal yaşamdaki başarısı için öğretmen şunu söyler sadece ve gururla ‘BENİM ÖĞRENCİMDİR’.
Sizleri bilmem ama öğretmenlikte en çok ÖĞRENCİYİ SEVDİM. ‘Benim öğrencimdir’ dedirtmeleri öğretmenlerin mutluluğudur. Ve bu mesleğin başka mutluluk verici bir yanı yoktur eğer öğrenci olmazsa. Mesleği sevdiren, tüm öğretmen arkadaşları mutlu eden öğrencilere, değerli öğretmen arkadaşlar adına teşekkür ederim. Dünya Öğretmenler Günü bile öğrenciler sayesinde anlamlı, teşekkürler öğrenciler. Öğretmenliğin en çok ‘öğrencilerini’ sevmenin nedeni ‘mutluluk’ nedeni olmalarıdır.
