Cumhuriyet yazarlarından Bekir Coşkun yükselen binaları ele aldığı bir yazısında “Gökyüzünü de çaldılar” diyor.
Artık ne doğan güneş,
Ne uçurtmalar görünebilecek!..
…
Biz iyiyiz!
Henüz doğan güneşi de, batan güneşi de görüyoruz.
Uçurtma da uçurabiliriz ama, uçuran yok!..
…
Öyle çocuk da kalmadı!
Çünkü park, bahçe yok!
Hisarlar elden çıktı!
Asfaltlar, yollar Kebelâ!
…
Bizimkisi bir başka hikaye.
Kimsenin hikayesine benzemez bu.
Gökdelenler yok ama, uçurtmalar da yok!
Çeşmemiz var suyu akmaz!
Şehrimiz var, meydanı yok!
Sokağımız var, dolaşan yok!
…
Bize,
Bak, işte bu arabadır. Bundan sonra dört tekerleklide… dediler.
O oldu!
Bir daha bisiklete binmedik!
…
Sonra,
Bak, işte ber-ova. Tekmil çayır çimen. Gözünüzün alabildiği yere kadar. Buğday arpa ekeceğinize, güzel evler yapın… dediler.
O oldu!
Yayıldık!
Buğday, arpa tarlalarını şehrin içine aldık!
Nice çiftçi, döndü müteahhit oldu!
…
Yazar, yeriniyor:
Gökyüzünü de çaldılar!..
…
Bizde henüz böyle bir sorun yok!
Biz, yeryüzünü çalıyoruz!
Beşparmaklar’ı görebiliyoruz!
Yıldızları, mehtabı yaşayabiliyoruz!
Görebildiğimiz için saldırdık!
Bütün yamaçlarını tarumar ettik!
Neyse ki, St. Hilarion henüz ayakta!
…
Bilindiği gibi, St. Hilarion Kalesi’nin bir duvarında bir el izi var.
Bunun, yaklaşık sekiz asır önce bir duvar ustasının el izi olduğu sanılmakta…
…
Ne mutlu…
Senin kadar olamadık usta!..
…
Çok yok.
1974 dediğin dün gibi.
O gün bugündür,
Bütün el ve ayak izlerimizi sildik!
Hatıralarımızı da!
Demir karyolalarımızı attık!
Çeyiz sandıklarını çürüttük!
Tel dolaplarını savurduk!
Toprak küplerimizi parçaladık!
Ne bir ustanın elinden, ne bir terzinin makasından, ne bir kunduracının çekicinden iz kaldı!
…
Şimdiki mezarlığı sıkı tutun.
Onu da götürecekler!
Çağıracaklar,
Ceddi olan, gelip kemiklerini alsın!
…
Küçük Kaymaklı Mezarlığında olduğu gibi…
…
Acaba, Horoz Ali, Dr. Behiç Bey ve eşi, Halit Arap, Artist Süreyya, Hasanbulliler, Mida falan…
Ve nice insan.
Acaba Girne Kapısı’ndaki mezarlıkta mı yatıyorlardı?
Bilinmez!
Orada yatanların izi mi kaldı?
Üstüne beton serdik!
…
Ne mutlu sana usta.
Sekiz asırdır yaşıyorsun.
Bir iz bırakabildin…
