İngiltere’de 15 yıl sonra başlayan ikinci dönem maceram bir yılı aştı. Tabii ki bu kez iki oğlum da okullu… Eşim eğitim sistemi içerisinde eğitmen olarak çalışıyor ve ben de kendi okuduklarımın yanında, İngiltere’deki eğitim sistemini onların tecrübelerinden öğreniyorum ve kendi ülkemle karşılaştırma yapmaya çalışıyorum.
Küçük oğlum geçen yıl İngiltere’ye geldiğinde, Kıbrıs’ta ilkokulu bitirmişti ancak İngiltere’de ilkokullar 6’ncı sınıfa kadar olduğu için İngiltere’de yine ilkokula devam etti. Burada ilk dikkatimi çeken İngiltere ile KKTC arasında eğitimde yaşadığımız anlayış ve yaklaşım farkımızdı. Özellikle ilkokul düzeyinde çok fazla ödev yok. Eve defter kitap gelmiyor. Yani aileler “bugün öğretmen ne yaptı” diyerek çocuğun defterini karıştıramıyor. Aklıma hemen değerli dostum Atatürk Öğretmen Akademisi öğretim görevlilerinde Yrd. Doç. Dr. Kemal Batman geldi. Ki Batman hoca son 20-25 yılda Akademi’den mezun olan tüm ilkokul öğretmenlerin hocasıdır. Bu ödev konusundaki hassasiyetlerini hem kişisel sohbetlerimizden hem de yazdığı akademik makalelerden biliyorum. “Özellikle ilkokul düzeyinde çok fazla ödeve gerek yok” der Batman hoca… Peki şu anda ilkokullarımızda ödev konusu Batman hocanın dediği gibi midir? Hiç sanmıyorum. İngiltere’de özellikle ilkokul düzeyinde ödev verilecekse ya hafta sonu verilir ya da daha çok araştırmaya yönelik ödevler verilir ve ödev teslimi de 1-2 hafta sonradır.
Müfredat bakımında bizim KKTC’de kolej sınavında sorulan soruları düşündüğüm zaman İngiltere’de geçen yıl 6’ncı sınıfta okuyan oğlumun yaptıklarını karşılaştırdığımda arada ciddi bir fark olduğunu görüyorum. Öyle anlıyorum ki biz Kıbrıs’ta çocuklara eziyet ediyoruz. Yoğun bir müfredat ile çocukların posasını çıkarıyoruz. İngiltere’de dersler oyun ve aktivite ağırlıklı…
Gelelim büyük oğlana… Büyük oğlan 13’üncü sınıf… Yani sizin anlayacağınız lise son… Önümüzdeki yıl üniversiteye gidecek. Geçen yıl İngiltere’ye geldiğimizde onu birçok okul yaşı itibarı ile 12’nci sınıfa almak istemedi. İngiltere’de öğrenciler sınıflara, aynı yılda doğanlara göre değil de “Eylül’den önce ve Eylül’den sonra doğanlar” şeklinde alınırlar. Bizim büyük oğlan Kasım doğumlu ve daha geçtiğimiz günlerde 17 yaşında oldu. Şu anda İngiltere’de 13’üncü sınıfta olanlar gençler 18 yaşında… Yani anlayacağınız bizim oğlan geçen yıl normalde 11. Sınıf olması gerekirdi ancak Kıbrıs’ta bütün GCSE sınavlarını bitirdiği için okulun müdürü inisiyatif kullanarak bizim oğlanı “Sixth Form/College” kısmına aldı.
Tekrar GCSE sınavlarını alacağı sınıfa girmesi onun için bir zaman kaybı olacaktı. Daha iyi anlaşılması açısından söyleyeyim, Kıbrıs’taki TMK’lardaki öğrenciler GCSE sınavlarına(özellikle Matematik ve Türkçe) 9’uncu sınıfta girmeye başlarlar ve 10. Sınıfta da devam ederler. İngiltere’de çocuklar bu GCSE sınavlarına 11. Sınıfta girerler.
Esas büyük farkı ve Kıbrıs’taki çocukların üzerindeki yükü görmeniz açısından yazacaklarım önemli. Şimdi İngiltere’de A Level düzeyinde olan 12 ve 13’üncü sınıflardaki çocuklar iki yıl boyunca sadece alacakları A Level dersleri ile uğraşırlar. Ki genelde bu da üç ders demektir. Siz 4’üncü dersi isteseniz de genelde okul yönetimi bunu size önermez, çünkü çok yoğun olacağınızı düşünürler. İki yıl boyunca sadece o üç derse yoğunlaşırlar. Kıbrıs’ta öyle midir? Kıbrıs’ta lise son sınıf öğrencisi alacağı üç A Level dersi dışında belki de 5-6 tane daha dersle uğraşmak zorundadır. Ki bu son yıllarda azaltılmış halidir. Geçmiş yıllarda daha da fazla dersler vardı. Ayni kulvarda yarışan çocuklardan biri sadece ihtiyacı olan 3 derse çalışırken, diğeri ise 7-8 dersle uğraşma zorunda kalıyor.
Bu da gösteriyor ki gerek müfredatlar gerekse eğitim sistemimiz yeniden gözden geçirilmelidir. Çocuklar üzerindeki gereksiz yoğunluk azaltılmalı, müfredatlar sadeleştirilmelidir. Dünyada bu konuda uzun süredir yeni yaklaşım, çok fazla bilgi bombardımanı yerine gerekli olanı vermektir. Bizim de artık eski alışkanlıklardan ve anlayışlardan kurtulmamız gerekmiyor mu?
