Ülkede covid 19 vakaları almış başını gidiyor. Son verilere göre vaka sayısı günlük 170’i aşmış ama biz “tarih eğitimi milli mi olmalı yoksa evrensel mi?” diye tartışıyoruz. Gerçi dünyada artık böyle bir tartışma da yok ya… Tarih yazımında artık yeni bilimsel yaklaşımlar hakim… Geçtiğimiz hafta içinde “Kıbrıs Türk Tarihi ve Öğretimi” konulu bir de panel düzenlenmiş… Zamanlaması da çok manidar…
Bu panelde cumhurbaşkanı Ersin Tatar ve Türkiye Cumhuriyeti Lefkoşa Büyükelçisi Ali Murat Başçeri’nin dile getirdiği Tarih Eğitimi’nin “milli olma hali” ve bu konuda bir boşluk olduğunu söylemeleri dikkatlerden kaçmadı. Sayın Başçeri panelde yaptığı konuşmada “KKTC’de tarih öğretimindeki boşluk ortadan kaldırılmalıdır. Maalesef çeşitli nedenlerle 2000’li yılların başından itibaren Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde tarih öğretiminde yaratılan boşluğun yeni nesilleri manevi ve milli değerlerden uzaklaştırdığını görüyoruz” demiş.
İyi güzel de, “bu sonuçta bir kişinin görüşü” de diyebiliriz ama bunu bir makam sahibi söylüyor. Ciddiye alınması gereken bir durum… Ancak bunun bir bilimsel dayanağı var mıdır? Yani yeni nesillerin manevi ve milli değerlerden uzaklaştığını nerden biliyoruz? Bu konuda bir çalışma varsa sayın büyükelçi kamuoyunu aydınlatması gerekir.
Yirmi yıldır eğitim yazısı yazan biri olarak sayın büyükelçiye katılmam mümkün değildir. Kıbrıslı Türkler kendine has milli ve manevi değerlerini bugünlere kadar korumasını bilmiştir. Ancak unutmamak gerekir ki Kıbrıslı Türklerin yüzü Atatürk’ün işaret ettiği şekilde hep batıya dönük olmuştur.
Kıbrıslı Türklerde “milli olma hali” de başka türlüdür. Alışılmışın dışındadır. Erenköy Direnişi Kıbrıslı Türkler için önemli bir mihenk taşıdır. Erenköy’e çıkan üniversiteli gençler arasında “milli” çizginin dışında olan CTP’nin eski genel başkanı Özker Özgür ve eski genel sekreteri Naci Talat da vardır. Yine “milli” çizginin dışındaki YKP’nin eski genel sekreteri ve TKP’nin eski genel başkanı Alpay Durduran da Erenköy’e çıkanlar arasındadır.
Kıbrıs küçük bir yerdir. Nerede ise her ailede bir şehit akraba vardır. Olup bitenler kuşaktan kuşağa aktarılır. Sözlü tarih yazılı tarihten daha etkilidir. Kıbrıslı Türkler “milli” derken başka şeyler anlamaktadır.
2000’li yıllardan sonra Kıbrıs’ta sınır kapılarının açılması, Kıbrıs Cumhuriyeti pasaportları ile insanları daha kolay seyahat etmesi, Avrupa üniversitelerinde çok sayıda Kıbrıslı Türk gencin eğitim görme şansı yakalaması ve evrensel değerlerle buluşmasının kolaylaşması, bilgi çağında bu teknolojik ortamda bilgiye anında ulaşılıyor olması elbette yeni neslin yeni bir anlayış ile yetiştiğini gösteriyor.
Bunu “milli ve manevi değerlerden yoksun oldukları” şeklinde yorumlamak pek de bir bilimsel yaklaşım değil… Üstelik de bunu tarih eğitimine bağlıyorsanız bu bir o kadar daha önem kazanıyor çünkü tarih yazımı ciddi bir iştir.
2000’li yıllarda yazılan Kıbrıs Tarihi kitapları yeni tarih yazımı anlayışı ile yazılmıştır. Kitaplarda kin, nefret, düşmanlık, hamaset, kahramanlık hikayeleri gibi unsurlar yer almamaktadır. 2000’li yıllarda yazılan Kıbrıs Tarihi kitapları Türkiye Tarih Kurumu ve Avrupa Konseyi tarafından taktirler karşılanmıştı. UNESCO Kıbrıs Tarihi kitabını örnek kitap olarak duyurmuştu.
Kaldı ki bugün artık siz tarih kitaplarına istediğinizi yazınız. Bilgi bir bilgisayar tuşu kadar size yakınsa ve bugünün gençleri bilgiye ulaşmadan bizden çok hızlı ise istediğiniz kadar “milli” kitap yazınız gençler mutlaka alternatif bir tarih yazımına ulaşır.
