Türkiye Kıbrıs sorununun çözümünden yana.
Bunun hem Türk tarafının çıkarları hem de bölge barışı açısından önemli olduğunu düşünüyor.
Gelinen aşamada Kıbrıs Türk tarafı ve Türkiye çözüme hazır. Çözüm hedefine ulaşılması için ‘End Game’ sürecine geçilmesini bekliyor.
Müzakerelerde son dönemde özellikle Yönetim ve Güç Paylaşımı başlığı altında önemli sayılacak ilerlemeler sağlandı.
Mülkiyette ise teknik sorunlar aşıldı ama bazı konularda, ki bunlar bir elin parmaklarından az, siyasi takıntılar nedeniyle sıkıtılar yaşanıyor.
Ancak her iki taraf da siyasi takıntılar nedeniyle yaşanan sıkıntıların son aşamada aşılmaması için bir neden görmüyor.
Yani en kritik konulardan olan Yönetim ve Güç Paylaşımı ile Mülkiyette sürecin son aşamaya geçmesi için bir engel kalmadığını söylemek yanlış olmaz.
Müzakere sürecinin başından beri liderlerin gündeminde olan dört konu başlığından diğer ikisi Ekonomi ve AB’de ise çok büyük bir sıkıntı yok.
Liderlerin müzakerecilerini de beraberlerine alarak gerçekleştirdikleri son fikir eksersizinde Toprak ile Güvenlik ve Garantilerde de uzlaşılabileceği ortak algısının oluştuğu yönünde bilgiler var.
Yani toplamda altı ana başlık altında toplanan Kıbrıs meselesinin son aşamaya geçmesi için engel teşkil edecek bir durum kalmadı gibi.
14 Eylül’de adada liderlerin yapacağı son görüşme sonrasında gözler New York’ta gerçekleştirilecek olan üçlü zirveye çevrilecek.
Üçlü zirveden beklenti ise BM Genel Sekreteri’nin de müzakere sürecinin son aşamaya geçebileceğine dair yeşil ışık yakması.
Liderlerin ortak uzlaşısı ile birlikte çok taraflı toplantı için çağrı yapması.
Bunun böyle olması halinde Mart 2017’de Kıbrıs konusunda yeni bir referandum süreci adanın her iki tarafında da eş zamanlı bir şekilde yaşanabilir.
Bu sürecin önü açılabilir.
Tabii ki tüm bunların yaşanabilmesi önce 14 Eylül’e kadar Kıbrıs’ta yapılacak görüşmelere, ardından da New York’ta yapılacak üçlü zirvenin sonuçlarına bağlı.
Ancak gelinen aşamada çözüm için bir fırsat yakalanmış durumda.
Bu fırsatın heba olup gitmemesi önce masadaki tarafların Kıbrıs sorununu çözme konusunda yapıcı ve kararlı bir şekilde siyasi iradeye sahip olmalarını gerektiriyor.
Bir de işin finansal boyutu var.
Kıbrıs sorununun çözümünün ciddi bir maliyeti var.
Bu maliyetin nasıl ve ne şekilde karşılanacağının şimdiden konuşulmaya başlanması lazım.
Avrupa Birliği, ABD, IMF, BM kısacası tüm uluslararası aktörlerle soruna taraf ülkeler bu sorunun nasıl çözümleneceğine kafa yormalı.
Ve kısa bir zaman içerisinde somut çözüm yolları müzakere masasının bir kenarına konulacak şekilde bulunmalı.
Kısacası gelinen aşamada çözüm için kararlı siyasi iradelerle çözümün finansmanının nasıl karşılanacağına dair somut çözüm modellerine ihtiyaç var.
Bunlar olursa en geç Mart’ta yeni bir referandum için hazırlıklara başlayın derim.
