Bambu ağacı, zahmetli bir şekilde yetiştirilirmiş.
Çinlilerin neredeyse felsefeye dönüştürdüğü bambu ağacı ekimi, yağmur mevsiminde yapılırmış.
Çekirdek, derin bir çukur kazılarak toprağa bırakılır ve bolca sulanırmış.
Bu işlem bir yıl boyunca sürdürülür, kazılan çukur gübrelenir ve suyu da ihmal edilmezmiş.
Birinci yıl sonunda bambu çekirdeğinin filiz atacağını sananlar boşuna beklerlermiş.
2 yıl, 3 yıl, 4 yıl ve nihayette bambu çekirdeği zahmetli bir bekleyişle birlikte 5. yılın sonunda topraktan filiz atarmış.
Filizlenen bambu, ilk iki yıl sadece 5 santim boy salarmış.
İkinci yılın sonunda hızla büyümeye başlarmış.
Ve iki yıl içinde boyu 27 metreye varırmış.
Yani bambu ekenler toplam 9 yıl beklemek zorundaymışlar.
Bu yüzden Çin’de bambu yetiştiriciliği neredeyse kutsal bir iş sayılıyormuş.
Emek isteyen, itinayla bakım gerektiren ve bambu tahtasından yapılacak harikulade güzel, dekoratif malzemelerin oluşumunu görmek için sabırla beklemek gerekiyormuş.
Çin’de bambu, sabrın diğer adıymış.
***
Sabır, insanların ve toplumların yaşamında önemli bir mertebedir.
Hele sayıca az olan ve nüfus olarak baş edemeyeceği denli büyük tehlikelerle karşı karşıya kalan halklar için sabır büyük bir silah, ciddi bir direniş aracıdır.
Uygun zaman ve koşulları beklemek, beklerken yok edici tehlikeleri savuşturmak ve neslin devamını sağlamak başlı başına kutsal bir amaçtır.
“Bu dünya kötülere kalmaz” sözü aslında yalın bir gerçeği dile getirmektedir.
Kötülük er veya geç yenilecektir ve bu ülke aslında tarihinde Kıbrıslılardan başka kimseye yar olmamıştır.
Ve yine de olmayacaktır.
***
Bu yeryüzünde bir avuç kadar olan Kıbrıs Türkü’nün kaderi, boyunu aşan tehlike ve düşmanlarla mücadele etmekten başka bir şey değildir.
Ve maalesef bugünlerde belki de tarihinde olmadığı denli zorluklar vardır.
Her şeye rağmen provokatörlerin çığlıklarına kulak asmayın.
Yanlış yola saptırmaya çalışanlara yüz vermeyin.
Çok az kaldı.
Biraz sabır ve direnç.
Ve bir çelik gibi kenetlenmiş birlik.
Güzel günlere hep birlikte ulaşacağız…
