Kim öyle yapmazdı ki.
Ekmek fırından alındığında, ta eve gidilsin ekmeğin kenarları yenirdi.
Bir sokum, iki sokum derken, ekmek kemirilirdi.
Küçük büyük ekmeğin kenarını yemeğe bayılırdı.
Çok çocuklu ailelerde ekmeğin kenarı yüzünden çocuklar arasında kapışmalar bile olurdu…
…
Ekmeğin kenarı yenile yenile,
Yollarda kenarlardan gide gide geçti hayat…
…
Diyeceğimiz de buydu.
Yollarda kenar kenar gidilirdi.
Hatta büyükler çocuklara tembih ederdi:
-Aklınızınan ha! Kenar kenar…
…
Neydi bu?
Dönem mi kötüydü?
Her taraf tekmil karanlık mıydı?
Gidenler gelmez miydi?
Bisikletlilerin çoğunlukta, motorlu araçların azınlıkta olduğu dönemlerde kenar kenar gitmenin anlamı neydi?
…
Köylerde, kasabalarda da kenar kenar mı gidilirdi?
Gidilmeseydi bile, şehere geldiklerinde kanar kenar…
…
Düşünce ve davranış biçimleri ortak bir refleks gösterirdi.
Kenar kenar gidilecekse, herkes böyle yapardı.
Yolda trafiğin olup olmaması önemli değildi.
Kenardan…
…
Öğretmen öğrencilerine,
-Hade bakalım bugünlük ders bu kadar. Herkes evine. Ama kenar kenar ha diye öğüt verirdi.
Haliyle öğrenciler de kenardan giderlerdi…
…
Edinilen kültür her şeye yansıyor.
Bu öğrenciler büyüyünce evde, çevrelerinde ve okulda ne gördülerse öyle yapacaklardı…
…
Nitekim böyle oldu.
Büyüdüler.
Kimisi siyasetçi oldu.
Her şey kenar kenar başlamıştı.
İşi kenarından tuttular önce.
O tutuş.
Yirmi yıldan fazla koltuk tutanlar oldu…
…
Sahillere bakın.
Önce biri kenarından başladı.
Parselledi.
Sonra kenar kenar tekmili birden gitti.
Tutanın elinde kaldı…
…
Dağlara ovalara bakın.
Önce biri kenarından kopardı.
Sonra tekmili birden gitti.
Tutanın elinde kaldı…
…
Her şeyde böyle…
…
Lefkoşa’nın kenar mahallelerinden bir bir ayrılanlar onlardı.
O sokaklarda kenar kenar yürüdüklerini de artık anımsamayacaklardı.
Artık her şey değişmiş, zaman ilerlemiş, nüfus ve trafik istenildiğinden ala kalabalıklaşmıştı.
Kim kenar kenar yürüyecekti ki?
…
Dün Lefkoşa sokaklarını gezerken bunları anımsadım.
Ne bir ekmek fırının kokusu vardı, ne feslikan kokusu.
Duvarlar aynı duvarlardı,
Kapılar aynı kapılar…
…
Ama bir terslik vardı.
Ekmek gibi bütün kenarları kemirilmiş…
…
Kenar kenar oralardan ayrıldım…
