Her yıl, 8 Ağustoz günü, Erenköy’de 1964 savaşlarının yıldönümü kutlanmakadır.
Bu yıl da, Erenköy Şehitliğinde HAMASET NUTUKLARI yeniden atıldı. Erenköy’ün direnişiyle Çanakkale direnişi özdeş tutularak, Erenköy Kıbrıs’ın Çanakkale’sidir diye bol bol yağ çekildi.
Ama gerçek, söylenenden daha farklıdır. Kıbrıs’ın Çanakkalesi için 9 Ağustoz’da söylenecek hiçbirşey kalmamaktadır.
Erenköy ve çevre köylüleri gerçekte her konuda mağdur edildiler. Poli’ye giden ana yol, Mansura ve Erenköy den geçmesine rağmen, köy, ana yoldan mahrum olarak eşdeğer uygulamalarında mağdur edildi.
Erenköy ve çevre köylülerinin eşdeğer değerlendirilmesi çalışmalarında, köylerindeki 7 dönüme karşılık, Kuzeyde sadece 1 dönüm civarında toprak verildi.
Birçok köylünün elinde eşdeğeri olduğu halde, köylülere bu mallarının karşılığının verilmesi mümkün olmadı.
Politikacılar, özel günlerde, güzel sözler söylemek yerine, insanların sorunlarını çözmek için çaba gösterseler, daha olumlu bir izlenim bırakabilirler.
Bu Ağustoz ayında, Afganistan yeniden Taliban’ın kontrolüne geçti.
Milyonlarca Afganistan’lı Taliban rejiminden kaçmak için, her şeyi yapıyorlar. Uçakların tekerlerine sarılan insanlar, uçaklardan düşüp, param parça oluyor.
Bir yolcu uçağına, 800 kişi sıkışarak, Kabil’den başka ülkelere gidiyorlar. Kısaca, Afganistan’da yeniden insanlık trajedilerinden görüntüler, yürekleri dağlıyor.
Türkiye’de de, 8 milyona yaklaşan göçmenlere karşı, hemen hemen her şehirde ırkçı eylemler düzenleniyor. Bu eylemlerin başında Sosyal Demokratların yer alması da ayrı bir çelişki.
8 Milyona yaklaşan göçmenler, Türkiye nüfusunun ONDA BİRİ. Bu onda birine tahammül etmeyen Türkiye halkı, Türkiye’nin yabancıların kontolüne mi gireceğinden korkuyorlar. Demografik yapının bozulacağından mı çekiniyorlar.
Türkiye yöneticileri, sınırlara duvar örmeye başladılar. BU da büyük bir insanlık trajedisi. Ancak duvarların insanların göç isteğini engellediği hiçbir yerde görülmemiştir.
Son yıllarda gerek Suriye’den, gerekse, Irak ve Afganistan’dan, Türkiye üzerinde yapılan göç akını dışında, Akdeniz’den de önemli sayıda insan, Batı ülkelerine gidebilmek için, hayatlarını tehlikeye atıyorlar.
Akdeniz’de hemen hemen her gün, batan teknelerin ve boğulan insanların haberleri gerek görsel, gerekse yazılı basında yüreklerimizi kanatıyor.
Bölgemizdeki göç hareketlerine katılanların Orta doğu ve Afganistan’dan kaynaklanma nedenleri, mutlaka derinlemesine ele alınması gereken bir konudur. Özellikle Müslüman olan ülkelerden bu büyük kaçış, beraberinde birçok sosyolojik sorulara da yol açmaktadır.
Bu göç hareketlerinde ana hedef çocuklarının yaşamlarını kolaylaştıracak yeni bir yerleşim , yeni bir ülke bulmaktır.
Bu hedef, kaçtıkları kendi ülkelerinin bir açık hapishane olarak , onları derinden rahatsız ettiğinin de göstergesidir.
Bu uğurda, yaşanan insanlık trajedileri ise, hepimiz için, büyük bir utançtır.
