Doğrusu bu TOMA işi bende umut yarattı.
Hükümet kurulduğunda iyi icraatlar yapılacağına ilişkin umutlu değil miydim?
Duygularım muhtelifti. Veya karışık.
Halkın bu denli onayını almış bir hükümetin mutlaka iyi icraatlar yapması umudunda olabilirdim.
Hükümete mutlaka bir şans verilmeliydi.
Sonra koalisyon pazarlıklarında “ilkelerde anlaşıyoruz ama koalisyonu kuramıyoruz” şeklindeki açıklamalar çıldırtıyordu beni.
Bunun tercümesi şuydu; memleketin sorunlarını çözecek temel ilkeleri boş verin, biz koltukları paylaşamıyoruz…”
Koltuk kavgasıyla işe başlayan bir hükümetten memlekete ne hayır gelebilirdi ki?
***
Hükümet kuruldu.
Pazarlık kavgaları geride kaldı.
Uzun yıllardır süregelen ama çözülmeyen birkaç konu hükümeti test etti.
Örneğin tüm imkanlar seferber edilebilir ve okullar açılmadan inşaatlar bitirilebilirdi.
Yapılmadı.
Yıpratıcı bir şekilde eğitime başlamak tercih edildi.
Hamitköy-Haspolat arasındaki yolda yaşanana trajik kaza toplumu derinden sarstı.
Polisin “20 yılda hükümete en az 20 rapor yazdık, bu yola bariyer konulması gerekir dedik ama yapılmadı 20 yılda en az 20 kişi o yolda öldü” açıklaması büyük infial yarattı.
“Hükümet bu yola derhal bariyer yapsın” kampanyaları düzenlendi ama ilgili bakanlık tınmadı bile.
Sonra polisteki terfiler konusu.
Başbakan muhalefetteymiş gibi şikayetçi oldu ötesini yapamadı.
Bence polis müdürü makama çağrılıp izahat istenebilirdi. “Ben sizden emir almam” demesi halinde de emekli edilip evine gönderilebilinirdi.
Mecliste araştırma komitesi kurmakla yetinildi.
Tüm bunlar, bendeki umut çıtasını bayağı aşağılara düşürdü.
Bir de Türkiye ile ilişkiler konusu;
Yani hanedanla kol kola girmiş bir kesimin tamamen kriminal konularla ilgili Türkiye ile tepişmesinin bedelini Kıbrıs Türkü mü ödeyecek?
***
Neyse tüm bunları bir kenara koyalım.
TOMA konusundaki hükümetin icraatını takdir etmek gerekir.
Baştaki “ne yapacağız” şaşkınlığı kararlı bir tutumla aşıldı ve koalisyonun her iki ortağının ilkeli tutumuyla TOMA’nın memlekete gelmesi engellendi.
Memlekette “illa ki TOMA gelecek” diye ısrar eden grupların olmaması hükümet için bir şanstı.
Bu şans iyi değerlendirildi.
Ve bence başkan şanslara kapı açıyor.
Örneğin herkesin üzerinde hemfikir olduğu ama yıllardır çözülmeyip kronikleşen bir çok sorunumuz var.
Hükümet bu sorunlardan başlayarak hızlı icraatlar yapabilir.
TOMA’da olduğu gibi…
