Hava Sporları Federasyonu ile ilgili şikayetler bitmek bilmiyor.
Aylık 150 bin TL gibi ciddi bir bütçe ile idare edilen kurumda, faaliyetler istenilen noktada değil.
Hal böyle olunca da, şikayetler de ardı ardına sıralanıyor.
Sayın Federasyon Başkanı ile bir araya geleceğiz.
Söylediklerini de bu köşeye taşıyacağız.
Ancak…
Hava Sporları Federasyonu ile ilgili, ne zaman bir konu gündeme gelse, medyadaki bazı isimler, “ne iyi federasyon, ne kötü haber” diye feveran ediyor.
Özellikle bin 500 TL maaşla, medyada bazı isimlerin “beslenmeye” tabii tutulması hoş değil. Basın danışmanlığı yaparsınız, ama danışmanlığınızla, gazetedeki köşenizi birbirine karıştırmazsınız. Federasyonu yönetenler, belli ki, bazı köşe yazarlarını, başkalarına sövdürtmek için besliyor, hoş değil.
Türkiye’de bir “okul” macerası var.
Hüsranla sonuçlandı.
Şimdi okul bir üniversiteye devredildi. Protokolle yapılan bu devirin ardından, okulun tüm giderleri bu üniversitemiz tarafından karşılanıyor.
Ancak, bu konuda net bir açıklama yok.
Devam edelim.
Şu anda kurumda beş uçak var.
İkisi burada, biri Türkiye’de, ikisi de Türkiye’de gümrükte…
İddia o ki, beşi de çürümeye terk edildi.
Toplam değer 500 bin dolar civarında.
Hepsi de çürümede…
Neden çalıştırılmıyorlar?
Bilen yok.
Üstelik, 2 tanesinin 2009 yılından bu yana gümrükte çürüğünü iddiası var ki, cevabını merak ediyorum.
Tüzükçe sağlanan yetkiler nedeniyle, başkanın denetlenemediği şikayeti de var.
Çalışanlar da mağdur
En ciddi şikayet ise çalışanlarla ilgili.
Öyle ki, uzun süredir Sosyal Sigorta ve İhtiyat Sandığı yatırımları yapılamıyor.
Taksitlendirilmesine rağmen, yapılamadığı belirtiliyor.
Mali yapı konusunda da yeteri kadar şeffaf olunmadığı, başkanın yanıtlaması gereken en önemli konu…
Gelir tam olarak ne, nere harcama yapılıyor, maaşa ne gidiyor…
Bu kısmı kimse yanlış anlamasın.
Şeffaf ve hesap verilebilir olunması, federasyonu yönetenler tarafından en çok dikkat edilmesi gereken nokta.
Sadece Hava Sporları Federasyonu değil, tüm federasyonlar…
Hizmetler çeşitlendirilebilir
Havacılık elbette geniş bir alan.
Mesela, eskiden balon vardı. Şimdi 2 bin TL’lik tamir yapılmadığı için, bu iklime rağmen KKTC semalarında balon yok.
Ama örneğin Türkiye’de birçok il, sırf balonla uçmak isteyenlere kapılarını açıyor.
Paraşütle atlayan kaç Kıbrıslı Türk kaldı?
O da rafa kalktı diyorlar.
Federasyon bünyesinde öğretmen kalmadı neredeyse. Bir bir eğitmen sayısı azalıyor.
Şu anda, gözle görülür tek faaliyet model uçak faaliyetleri.
Biraz da, küçük uçakların Geçitkale’den havalanarak, İskele bölgesine inmesi, geri gelmesi.
Balon, paraşüt, yamaç paraşütü…
Uçuş eğitimleri…
Turistlere yönelik aktiviteler…
Hak etmiyor mu bu ülke?
Gerideyiz…
Borç var mı?
Türkiye’de birçok firma, internet siteleri aracılığı ile “alacaklarının” peşine düştü.
Yılmaz Çamdalı diye birisi, federasyonu yerden yere vuruyor.
Üç- beş kuruş para için.
Değer mi bunları çekmeye?
Dediğim gibi, belli ki işler iyi gitmiyor.
Federasyon hızla küçülüyor, faaliyet alanları azalıyor.
Başkanı dinlemek isterim…
