Türkiye’nin suyu gitti yerine Rum’un suyu geldi! Yeter ki “susuz” kalmayalım! Ki birincisi ne kadar “budalaca ” bir tepki idiyse, ikincisi de o denli “aptalcaydı!” Oysa: Her iki su da çok gerekliydi. Her iki su da hayati önem taşıyordu. Her iki su da ayni zamanda doğanın kurtulması içindi. Her iki su da tüm Kıbrıs halkları için yeni bir barışçı dayanışmanın kapısını açabilirdi!
FAKAT: Her iki su da “siyasete kurban” edildi! Birisi içimizde diğeri dışımızda olsa da “çeşmelerden akacak su ile Trodos’taki yangını söndürecek su sonuçta insanlık adına emrimize amade kılınan iki büyük nimet, iki büyük kurtarıcıydı!
BİR DAHA ANLADIK: Yok birbirimizden farkımız! Kuzey’dekiler kuraklıktan, susuzluktan kırılırken TC’den gelen suya “ismezüz” dediler… Güneydekiler yangınlarla yanıp kavrulurken TC’den su ile birlikte gelecek uçaklara helikoptere “hayır” dediler!
Kuzeydekiler susuz kalma tehlikesini bile göze aldılar..
Güneydekiler ormanlarının yanıp kül olmasını!
BENZERLİĞE KARŞIN: Kuzey’dekilerle Güney’dekiler tabiatları icabı birbirlerine ancak bu kadar benzeyebilirlerdi zaten benzerler!
Heyhat ama! Bu büyük benzerlik “Kuzey’le Güneyin birleşmesine yetmiyor! Çünkü işte burada onlar tüm Kıbrıs’a egemenlik koymak hayallerinde bizden ayrılıyor! Hem de bakın neleri sorun yaparak!
Nitekim TC’nin Orman ve Su İşleri Bakanı Veysel Eroğlu anlatıyor: “Güney Kıbrıs bir tarihlerde susuz kaldığında kendilerine size hem su hem petrol verelim teklifinde bulunduyduk. Oradaki papazlar Türkün suyunu, petrolünü kullanmak caiz değildir” fetvasını verdikleri için, yardım teklifimizi ret erttilerdi! Onlar papazlara sormadan iş yapmazlar!…” Neyse biz müzakerelerin seyrine bakalım.
MÜZAKERELER HANGİ SULARDA? Bundan bir süre önce yazmış ve sormuştum: “Federasyon kurulursa uluslar arası ilişkiler ne olacak?” Güney önüne gelenle zaten anlaşma yapıyor. Yetmediği yerde askeri anlaşmalarla tatbikatlar gerçekleştiriyor. Yarın ana başlıklardan en önemlisi olan ve federal devleti “Tek Uluslarası Temsiliyet” olarak belirleyen madde kabul gördüğünde, Güney’deki anlaşmalar ne olacak?
İşte önümüzdeki günlerde bu konu müzakere edilecek! Liderler “federal Devletin uluslar arası anlaşmalar yapması,” “Merkezi Hükümet ve Kurucu Devletler arasında işbirliği ve eşgüdüm” konularını görüşecekler… İnşallah anlaşmaya varırlar diyelim.
İSİTKRARLI GÜNLERİ YAŞAMA ÖZLEMİNDEYİZ.
Ne diyorduk? Gündemi “Hükümet yapar.” Devlet de uygular…
Oysa hem Yorgancıoğlu hem Kalyoncu hükümetlerinde “gündemi” sokak yapıyordu! Eylemleri, protestoları, yasaların çıkmasına androş koyma politikaları ile!
Sonra CTP’nin Parti Meclisi yapmaya başladı gündemi! Hükümet de ne oldu? “İki arada bir derede” kaldı! Kalmayabilirdi, hatta iş yapabilir hatta başarılı olabilirdi. Nasıl mı?
Elan UBP ile DPUG Koaliyon Hükümetinin yaptığını yaparak. Yani Türkiye ile ilişkileri en üst düzeye çıkartarak, imzalanan protokolleri hayata geçirerek ve usulet suhuletle sorunları analiz ederek…
Özellikle CTP’nin tabanına söyleyeceği şuydu: “Bakın bu kısır döngüyü aşmamız için bizi tanıyan tek ülke durumundaki Türkiye’nin parasal ve ötesi yardımlarına büyük ihtiyacımız vardır. Devir TC ile dalaşmak devri değil anlaşmak yardımlaşmak devridir!..” Beceremediler! Fakat Özgürgünlü hükümet şimdilik becerdi gibi. Üstelik her halde “yazın sıcağı ile rehavetinden olmalıdır” öyle çok büyük “tepkiler de görmüyor…
DAHASI: Son günlerde TC ile KKTC arasındaki trafik yoğunlaştı. Onlar geliyor biz gidiyoruz.. “İnsanlar hayvanların aksine tepişmeden konuşa konuşa anlaşıyorlarsa” her halde vardır bu geliş gidişlerde bir keramet! Mesela TC Dışişleri Bakanı ve “koordinatörümüz” Çavuşoğlu ne dedi KKTC Dışişleri Bakanı Tahsin Ertuğruloğlu’nun kendilerini ziyareti sırasında: “KKTC’nin çözüm olsun olmasın geleceğe kendini çok iyi hazırlaması güçlü olması lazım. Bu sebeple hem mali yardımın güçlendirilmesi, hem referandumların sürdürülmesinde fayda vardır. Şu andaki hükümette bu kararlığı görüyoruz.”
İşte bu: Hükümetin Ankara’da yarattığı güven duygusu.. Yani bilecek ki Ankara bu hükümet kendine kazık atmaz!
“METHÜ SENADA BULUNMUYORUZ:” Şu anda olanların üzerine parmağımızı basıyor ve yaşamak istediğimiz umudu yaşıyoruz!
Nitekim bir süre önce de yazdıktı. Kıbrıs Türk halkının “çözüm olmasa da” AB müktesebatına uygun yasalarla donanması gerekir. Ancak bu “bir gün Rum’un ayni müktesebatla Kuzey’e dönmesi ve “dört özgürlüğü” tepe tepe kullanması için değil; Türk halkının “AB’e üye olması için” gerçekleşmelidir.
Çok kısaca: “Yarın ne olacak” diyerek korku ile uyanmaktan bıktık! Geleceği görememekten çok ama çok şikâyetçiyiz! Aydınlıkları, umutları, güzelliklerle istikrarı yaşamak istiyoruz.. Bunu bize hangi siyasi iktidar sağlarsa yüreğimizde de vicdanlarımızda da yeri vardır.
KISACA TAKILDIKLARIM: (DAÜ’NÜN AVM’Sİ!)
Aylar önce “vakıf malları nasıl olur da satılır” lafının peşinde koştuktu. Meğer “yap işlet devret kulpu takılmıştı!”
Fakat DAÜ’nün hemen yamacındaki BM’ler Barış Gücü Kampına komşu (ki BM’ler Barış gücü kampı halâ neden oradadır hiç anlayamıyorum!) boş arsanın bir de para serüveni vardı ki dudak uçuklatacak ağırlıkta! Aylarca çeneleri yoran dedikoduları da yapıldı! Fakat mevcut firma söz konusu arazide ne olacağını bilmediğimiz çok katlı devasa bir binayı neredeyse bitirdi hemen ardından ikincisine başlandı.
Ve artık uçan sinekten yağ çıkarma peşinde koşarken Mağusa surlar içinin izbe dükkânlarında (ki saydım 12 kuyumcu, altıncı var ve maşallah yıllardır hepsi de yerli yerinde iş yapıyorlar) AVM inşa ediliyor diye kazan kaldırdılar. “Esnaf mahvolacakmış!”
Fakat bir başka devasa AVM de Mağusa’nın merkezi yerinde bitti devreye giriyor! Nedense ona laf yok! O zaman sorarsanız: Neden DAÜ’nün arsasındaki yoruyor çeneleri?
Desek ki DAÜ’deki AVM’ye konan Sol kokulu karşı tavır, “sermayedarlar arası kapitalist oyunlarının döndürülen fırıldakları sonucudur! Hem de her zaman olageldiğince!
