6 Şubat depreminde, Türkiye gibi Kuzey Kıbrıs da büyük bir travma içerisine düştü.
Depremin yıkıcı etkileri geçmeden, Marmara ve İstanbulda olması muhtemel depremler de tartışılmaya başlandı.
Türk’ün aklı sonradan gelir derler.Ancak öyle görülüyor ki, bizi yönetenlerin aklı farklı alanlarda başarılıdır. Toplumu ilgilendiren muhtemel tehlikelere karşı mücadeleler hiç dikkate alınmıyor.Felaket olduktan sonra, olay kaderle geçiştirilmeye çalışılıyor.
Deprem felaketinden sonra, Türkiye haberlerinde sık sık aşırı yağışlar ve sel felaketleri de ön plana geçmeye başladı.
İçinde bulunduğumuz haftada Şanlı Urfa ve Adıyaman ‘daki sel felaketleri, bu şehirlerin VENEDİK benzeri sahneleri yine de kadere bağlanacak.
Sel felaketinden sürüklenene arabalar, çatılara çıkarak hayatını kurtarmak isteyen insanlar tüm medyayı işgal etti.
Şehirler inşa edilirken, evin oturacağı zemin etüd edilmeden, su baskınları konuları araştırılmadan, dere yataklarına veya kaygan zemin üzerine inşa edilen evler, deprem veya sel baskınları karşısında dökülürken, bunu kadere bağlamak çok büyük bir utanmazlıktır.
Kıbrıs’a gelince…
1974 sonrası Rumlardan kalan okullar, alındığı günden beri hiçbir tamir görmeden, günümüze kadar kullanılmaya devam etti. Öğretmen sendikaları ve Okul aile birlikleri her yıl, okulların fiziki yetersizliklerini anlatan raporları Milli Eğitim Bakanlığı’na iletti.
Şimdiki Milli Eğitim Bakanı Nazım Çavuşoğlu, okulların yapımı için, TC yardım heyetine ve ilgili kurumlara yüzlerce yazı yazmasına rağmen, bu konuda bir adım atılmadığını mecliste açıklarken, tarihi bir belgeyi de KKTC de anlamak istemeyenlere, bir eleştiri olarak sundu.
Bu konuyu biraz daha incelemeye başlayınca, çarpıcı rakamlara ulaştık.
2017 kayıtlarına göre, KKTC ‘de 162 okul ve 212 cami olduğunu öğrendik.
1974 sonrasından 2017 yılına kadar Kuzey Kıbrıs’ta DEVLET OKULU OLARAK yapılan okul sayısı toplam olarak 15 iken, yapılan yeni cami sayısı 46ydı.
2017 yılından sonra yapılan okul sayısı ve cami sayısı hakkında resmi rakamlar gizlendiği için, bu konuda bir şey söylemek mümkün değildir.
Devlet okulları tüm çocukların eğitim alacağı alanlardır. Özellikle fakir aile çocukları ve orta sınıf, çocuklarının eğitimi için, devlet okullarını esas almaktadırlar. Devlet ise bu okulları güçlendirmek yerine, özel okullar ve camilere yatırım yapmaya zorlanmaktadır.
Devlet okullarının viran yapıları, artık aileleri, çocuklarını okullara göndermemeye yöneltince, eğitim için, ÇADIRLAR gündeme geldi.
Ancak DOĞA affedici değildir.
Bu hafta Kuzey Kıbrıs’ta sağanak yağmurlar, bu alanlarda eğitim olamayacağını herkese yeniden gösterdi.
Biz Türklerin bir KÜLTÜR DEVRİMİNE ihtiyacımız vardır. Mustafa Kemal’in hedef gösterdiği BATI UYGARLIĞI ve BİLİMİ ESAS ALAN bir yapı oluşturulmadan, ne Türkiye, ne de Kuzey Kıbrıs DOĞA FELAKETLERİĞNDEN KURTULAMAZ.
Hamaset nutuklarıyla, dini yorumlarla,insanlarımızı ancak çaresizliğe, yıkıma görürebiliriz.Bunun hala öğrenilememesi ise, utanılacak bir durumdur.
