Tatil zamanı geldi, herkes bir yerlere kaçtı; doğrusu da bu. Tatil insan ruhunun ve bilincinin temizlendiği zamandır. Tatil, organizma için uyku etkisi gibidir. Uyku, uyanıkken bireyin öğrendiği bilgilerin ayıklandığı ve uzun süreli bellekte ilgili bölüme yerleştirildiği zaman dilimi olarak yaygınca kabul edilen bir görüştür. Uykunun görevi uyanıkken öğrenilenlerin düzenlenmesinin yapılmasıdır; gerçi bunun tersi olan, uykunun tamamen merkezi sinir sisteminin yavaşladığı ve dinlenmeye geçtiği evre olarak kabul edildiği bir başka görüşün de olduğu kabul edilmelidir.
Tatil de insanın ruhunun ve bellekteki bilgilerin düzenlenmesinin yapılması için bulunmaz bir fırsattır. Beynin, insan iradesinden kurtulmasına yardım etmeli güzel bir tatil. Güzel manzaralar, değişik ülkeler, farklı tatlar ve güzel müziklerin bireyin ruhunda yarattığı inanılmaz heyecanlar, belleğe yardımcı olur; tatil bunun için bir fırsat olarak kullanılmalıdır.
Ancak tüm bunların gerçekleşmesi için bireyde stres yaratan hiç bir uyarıcı olmamalı. Yaşanılan ülkenin yaşanılası ve mutluluk verici olması gerekli. Geriye dönüşte bireyi bekleyen her anlamdaki düzensizlikten yoksun olmalı. Ne yazık ki bizi sarmalayan dar ve daha geniş çevre bundan yoksun.
Yirmi temmuz sabahı sevdiklerimle ruh ve bellek reorganizasyon denemeleri için bir haftalık bir tatil yolculuğuna başlıyoruz. Ama daha gitmeden geriye dönüşün, canavarın avını beklediği gibi bizleri beklediğinin de farkındayız.
18 ve 19 Temmuz’da Girne semalarında onlarca dakika gösteri yapan savaş uçakları da onlardan sadece biri. Gurur mu duymak lazım yoksa üzülmek mi? Dakikalarca uçan uçakların yakıt için harcadıkları maddi tutar, örneğin Soma’da hayatını kaybeden bir vatandaşın çocuğunun yüksek okul masrafını kaç kez karşılardı? Ve bu tutar bu tür işlere harcansaydı daha çok “gurur” duyulmaz mıydı?
Dün (20 Temmuz 2014) resmi geçit için harcanan maddi ve insan kaynağı “LET’S DO İT” için harcansaydı daha çok “gurur” duyulmaz mıydı? Peki plaka numaraları, RHA5000’leri aşan arabaları sadece bir gün oturtup, Soma için emeklilerin maaşlarından yapılacak kesinti yerine, oradan elde edilecek tasarrufu gönderme teşebbüsünde bulunulsa idi, daha çok “gurur” duyulmaz mıydı? Ya da bir hafta RHA’lar (5000 civarı) çalıştırılmasa da teknecik elektrik santraline filtre alınmasına yardımcı olunsa daha çok “gurur” duyulmaz mıydı?
Ya da miyadı dolan ve bu nedenle boşa harcanan tank, silah, mermi veya her türlü teçhizata ödenen para, “Onkoloji Hastanesi”, sadece yaşlılara hizmet verecek olan “Geriatri (yaşlı) Hastanesi” veya sel sularının bastığı ‘Devlet Hastanesi’ yerine yeni bir hastane yapılsa, daha çok “gurur” duyulmaz mıydı? Geriatri Hastanesi yapılsa da yaşlı hastalar 5 hafta boyunca hastalıklarına tanı konulamadan hayatlarını kaybetmeseler gerçekten daha çok “gurur” duyulmaz mıydı? Fakir ya da parası olmayan ailelerin çocuklarının da yararlanabilmesi için kolejleri düzenleyip, onların da daha iyi eğitim! Almaları için okullar yaratılsa daha çok “gurur” duyulmaz mıydı?
Silah tüccarlarının ellerinde kalan savaş araç-gereçlerini satacak bir ülke olmamak için maddi ve insan kaynağını, yeterli bilgi ile donatmak için, devlet bütçesinin çok daha büyük payını ‘eğitime’ ayırsak daha çok “gurur” duyulmaz mıydı? Eğitimsiz toplumların olduğu ülkelerde savaş tüccarlarının kol gezdiği ve bu nedenle yaşanan insanlık ayıbı, son zamanlarda açıkça anlaşılmaktadır.
Tatil dönüşü, bunların tamamı düzensizlikler olarak yine insanların karşısına çıkacak ne yazık ki. Son iki hafta tatildeydik gelecek hafta da tatile devam ediyoruz. Umarım daha sonra yazılarla yine buluşacağız. Ancak sözün kısası; buralarda yaşamak cehennem azabı gibi bir şey; ne yapsak ne etsek, sonuç hüsran. Geri dönüşü kötü olacak olsa da yine de iyi tatiller…
