Sevgili anne babalar;
Ben nerde yanlış yaptım demeyin, üzülmeyin. 2 yaşında bir çocuğunuz varsa 2 yaş sendromu yaşayabilme ihtimaliniz çok yüksektir (hareketine olan kısıtlamalardan doğan sonuçlar desek daha iyi olur sanki)
2 yaşından önce görülse de bazı çocuklarda 1 yaşından itibaren ruh hali değişiklikleri olabilir. Araştırmalar, 18 ile 60 ay arasındaki çocukların en az %75’inin bu dönemde öfke nöbeti geçirdiğini, ancak 4 ya da 5 yaşına gelen çocuklarda bu öfke nöbetlerinin azaldığını göstermektedir. Bazen öfke nöbetinin sebebini kestirmek zordur. Ebeveyn ne olduğunu anlayamaz. Açtır söyleyemez ağlar. (siz yanınızda her zaman atıştırmadık bulundurun). İlla ki kucakta taşınmak İsterse emin olun yorgundur. Onu kucağınıza alın. Hastadır, acı çekiyordur ifade edemez onu sakinleştirin ve sakin konuşun.
Değişikliğe uyum sağlamakta da zorlanabiliyorlar (o yüzden Montessori eğitiminde çocukların çalışmalarını kesintiye uğratmayız. Çocuk istediği sürece çalışabilir.)
Yapmak istediklerinizi önceden ona haber verip sonlandırmayı kendinin yapmasını sağlayabiliriz. Telefonda fazla konuştuğunuzda da öfke nöbetlerine kapıldıklarını gözlemlemişseniz ona sonrasında özel ilgi gösterin.
Tabi bunları uygulamak kolay olmuyor.
Sınırlarınızı ve sabrınızı denediklerini sakın unutmayın.
Sakin kalın. Öfke nöbeti geldiğini anladığınız an dikkatini başka yöne çevirin.
Bir türlü sakinleşmiyorsa onu kendi haline bırakın. Ama siz yakınında olun. Çocuğunuzun istediklerini ağlayarak yaptırmasına izin vermediğinizi biliyorum. Çocuğunuz öfke nöbeti geçirirken yanağına ya da poposuna vurarak şiddete zaten başvurmuyorsunuz da hareketlerini sınırlamaya çalışabilirsiniz. (Caddeye fırlama dışında müdahalede bulunmayın).
Tehdide, cezaya başvurmayın. Cezaların davranış değişikliğinde önemli rol oynamadığını artık herkes biliyor.
Tartışmayın. (Birçok cümle kurarsınız o içinden birkaç kelime anlar)
Gelecekte insanlara sert davranmasını istemiyorsanız öfke nöbetlerinde onunla alay etmeyin, küçük düşürmeyin. Herkesin önünde yatıştırmaya çalışmayın. Durumun üstesinden daha kolay gelmesi için olduğu ortamdan başka bir yere götürün.
Öfke nöbetlerinin en çok yaşandığı durumlardan biri de yatma zamanıdır. Uyuması gerektiğini söylediğinizde kızar. Uyuduğu zaman bir şey kaçıracağını sanır.
Uykusu mu yok ? Ya da size yakın olmak mı ister ? Bunların hangisi olduğunu anlamaya çalışın.
Her akşam yatmadan önce ayni şeyleri yapın. Alışkanlıklar çocuğunuzu sakinleştirir. Ilık süt, duş, diş yatmadan bir saat önce sessizlik rutini, on dakika öncesinden “ seni kim yatırsın “ seçim şansı verme gibi.
Tüm rutinleri yaptınız ve yine uyumuyorsa hayali öyküler anlatın (Bildiği kelime ve kavramları kullanarak öyküler yaratın)
Tüm bu saydıklarımızı anne baba dışında çocukla ilişki içinde olan tüm yetişkinler de uygulamalı diyorum ve buradan nene ve dedelere göndermede bulunuyorum.
