Türkiye ekonomisi yüzde 4 büyürken, kurulu enerji güç artışını yüzde 8 büyüttü.
Bu bir politikanın ürünüdür.
Biz, enerji konusunu önemsemeyerek, aslında “bölgesel bir oyuncu” olma şansını da elimizin tersi ile itiyoruz.
Sadece kendimizi Teknecik’e hapsederek de…
Anlamsız bir kavga ile zaman geçiriyoruz.
“Kıb- Tek kapanamaz” gibi bir tartışma üzerinden ömür törpülüyoruz.
Kıb- Tek neden kapanacak ki?
Bu ülkenin tüm enerji politikasını üreten, yönlendiren ve vizyon ortaya koyan bir Kıb- Tek neden tartışılmıyor?
Var olanı koruma güdüsü…
Sadece o mu?
“Kafadan karşı duruş için” başka gerekçeler de var…
Türkiye’nin buyurgan tavrı…
Siyasetçilerimizin “Türkiye ne eylerse güzel eyler” kolaycılığı…
Bugün “vizyon” tartışmamızın önünde engel olarak duruyor.
“Türkiye” adı bile, bir çok isme hemen “istemeyiz” dedirtiyor.
Neden?
Çünkü bunun için bile haklı nedenler var.
Bakınız ilişkilere…
İki devlet arasındaki ilişki…
“Yardım heyeti” düzeyine indirildi.
KKTC kurumları karar veremez noktaya geldi.
Türkiye Büyükelçiliği bürokrasisi, istediği meydana külliye…
İstediği köye cami yaptı.
Hatta…
KKTC’li bakanlar “İlahiyat Koleji en çok tercih edilen okul” diye övünür oldu.
Sanki oradaki puan oyunu ve düzeyini bilmiyormuşuz gibi…
Gel de vizyon konuş…
Bir taraf diyor ki, “enterconnekte sistem tamamdır…”
Diğer taraf diyor ki, “Daha pahalı olacak, bu nedenle olmaz…”
Bir taraf diyor ki, “Bu Türkiye’nin entegrasyon politikasıdır” ki bunu kimseyle tartışmam.
Demagojidir.
Psikolojik bir yaklaşımdır.
Tam da tersine…
Eğer…
Kıbrıs Türkü’nü bölgesel bir oyuncu haline getirecekse…
KKTC’de arz güvenliğini sağlayıp…
Üstüne de “alan değil satan” konumuna getirecekse…
Neden tartışmayalım…
Gözü bir şey görmüyor
Dün de yazdım.
CTP durmaksızın tartışıp adım atmadığı için…
UBP’li bakanlar da tartışmadan “Türkiye güzel eyler” dediği için…
Kafamız karışır dolanıp duruyoruz.
“Olmaz” deyen iktidara gelip doğrusunu yapmıyor…
“Olur” deyen de sorgulamıyor.
Türkiye ne yapıyor?
Enerji alanında Türkiye petrole olan bağımlılığını minimuma indirme derdinde.
2018 yılında Nükleer Santralın devreye girecek olması uzun vadeli planlamaların göstergesi.
Türkiye’deki her türlü karşı duruşa rağmen, “maliyeti düşürecek” iddiası ile nükleer santral için adım atıldı.
Son beş yıldır kablo ile elektrik gündemde…
İrsen Küçük iktidarında…
Özkan Yorgancıoğlu- Serdar Denktaş iktidarında…
Ömer Kalyoncu- Hüseyin Özgürgün iktidarında…
Kablo ile elektrik hep gündemdeydi.
Hatta, arada CTP’li hükümetler olmasaydı…
Muhtemelen şimdi çalışmalar da başlamış olacak.
CTP karşı çıktı.
Soru şudur: Peki yerine ne yaptı?
Koca bir hiç.
Sadece kendi kendi ile tartıştı, çelişti, tabanı da böldü.
Ne yapılabilirdi mesela?
Soru doğru.
CTP bu dönemde ne yapabilirdi?
Elektrik maliyetlerinin düşürülmesi adına bir çalışma yapabilirdi.
Uzun vadeli düşünerek Türkiye’den elektrik getirilmesi ve enterkonnekte olunması konusunda fizibilite çalışmaları yapabilir, toplumun önüne bir rapor koyabilirdi.
Kuzeydeki santralarin (Kıb-Tek ,Aksa) verimliliğinin yükseltilmesiyle ilgili düzenleme yapılabilirdi.
Kıbrıs Sorununun çözüleceği varsayımıyla sistemlerin enterkonnekte çalışabilmesi için kanallar bulunabilirdi.
Köklü çözüm yolu bulunana kadar vatandaşların fatura giderlerinin düşürülmesi için neler yapılması konusunda bilgilendirme çalışması yapılabilirdi.
Bakınız…
İsrail, Kıbrıs ve Yunanistan 2000 MW’lık kabloyu, kilometresi 1 milyon 500 bin Euro’ya döşerken, çok yakın kara parçasına enterkonnekte olmamak ve karşı durmak psikolojiktir.
Bu tespiti yapmak gerekiyor.
Türkiye ve KKTC arasındaki “garabet” ilişki, “akılcı” ilişki kurmayı zorlaştırıyor.
Türkiye bir enerji ülkesi haline geldi.
Yanı başımızda…
Önümüzde bir EMO raporu var…
Bir de CTP içerisindeki çelişkili tartışma…
