Çoronik’ten, Karanfilli’den haberin olmayacak; onların hikayeleri anlatılırken yüreğin titremeyecek; onlarda kendini görmeyeceksin,
Ne Bandabuliya’nın o meşhur Cuma günlerini bileceksin, ne bunlar hakkında herhangi bir hikaye seni etkileyecek,
Ne mevzilere kum torbası taşımışlığın olacak, ne de o karartma günlerinden haberin olacak,
Televizyon ve radyolara parazit konduğunda yaşanan o günler sana bir şey anımsatmayacak,
Bir cumbalı evin kerpiç duvarları, sündürmeleri, avlularında nar, yasemin ve mersin ağaçları sana hiçbir şey hissettirmeyecek,
İslimde pişen mercimek, siniye dökülen helva ve kış geceleri sokaktan geçen salepçi kültüründe yer almayacak,
Eski bayram yerlerinin fotoğrafları bile sana ada kültüründen hiçbir şey anlatmayacak,
Ne Baf Sokağı’ndan ne Ermu Sokağı’ndan ne Viktorya Sokağı’ndan haberin olacak; haberin olmasa bile bunları duyduğunda sana sen olduğunu hatırlatacak hiçbir belirti olmayacak,
Hisarlarında lingiri oynamamış, uçurgan uçurmamış olacaksın, o dönemleri yaşamasan bile yaşayanların kültürüne kalbin ısınmayacak, ya da anlatılanları aval aval dinleyecek, sağda solda okudukların seni anlatmadığı için umurun olmayacak, kılın kıpırdamayacak,
Ne İngiliz döneminden, ne cumhuriyet döneminden haberin olacak; dışarıdan elde ettiğin bilgilere bir yabancı gözü ile bakacak; bunları kendi tarihinden saymayacaksın,
Hurma yapraklarına yasemin dizip Lefkoşa sokaklarında satışa çıkan çocuklar duygusal dünyanda yer almayacak,
Ne köy düğünlerinin kültürünü, havasını, kokusunu bileceksin,
Ne o açık ve kapalı sinema dönemlerindeki sosyal hayatın adalıları nasıl şekillendirdiğinden haberin olacak,
Ahmet Becerikli’nin ne şarkıları, ne cümbüşü, ne sözleri; ne Altıparmak’ın depleği, ne Mehmetaliler’in tınısı seni etkileyecek,
Ekmeğin ve lambasuyunun karneye bağlandığı dönemleri yaşamasan bile bu dönemlerin tarihi bile sende hiç iz bırakmayacak;
Bir landroverle evlere dağıtılan tayinlerle sürdürülen bir hayat sana masal gelecek; bu masallar sana hiçbir şey hissettirmeyecek,
Aynı memleketli olmanın verdiği bağlılık duygusundan yoksun olmak dışarıdan gelen bir için normal de, bu duyguya sahip olanları anlamayacak, memleket adına ne kara gün, ne iyi gün dostu olacaksın,
Ne Trodos dağları sana bir şey anlatacak, ne Afrodit, ne Ay Nikola köyü, ne bu memleketin ovalarında lale toplayan kadınlar, ne garavolli ve ayrelli toplayan çocuklar, ne bu dört bir çevresi masmavi ada… gövdenin bir yarısı kesilmiş gibi bakacaksın etrafa!
…
Kendini değişmeye değil, değiştirmeye geldiğini sanacaksın!
…
Burada veya herhangi bir yerde,
Hiç kimse bu şekilde geldiği yerin kültürü ile kaynaşamaz…
