Kıbrıs Türk lehçesinde kullanılan “gendi gendine eddi” diye bir deyim vardır.
İstanbul lehçesine “kendi kendine etti” diye çevrilebilir.
Fakat bu “çevirme” pek anlam ifade etmeyebilir.
Çünkü “edilen” yani yapılan kısmında aynı zamanda bilgece bir öngörü de vardır.
“Ne yaptıysa, kötü duruma düştüyse kendisinin yaptıklarındandır” şeklindedir bu öngörü.
Kişinin yanlış işler yaparak kendine zarar vermesini anlatır.
Bugünlerde HP de ve dahi UBP de “gendi gendine eden” işler yapmaktadır.
Özellikle de Mağusa-Boğaziçi-İskele imar planıyla ilgili olarak.
Ve bunun bedelini çok ağır bir şekilde ödeyeceklerdir.
Ne zaman biliyor musunuz?
Her iki partinin başkanları, cumhurbaşkanlığı seçimlerinde adaydırlar.
Her ikisi de cumhurbaşkanlığı seçimini kazanacaklarına dair heyecanlı ve iddialıdırlar.
Ama işte bu memlekette seçim dinamiği öyle olmuyor.
Üç-beş arsa rantçısını memnun ederek para kazanılıyor ama oy kazanılmıyor.
Söz verip de yerine getirilmediğinde binlerce insan sokaklara dökülmüyor.
Ama sandık başına gittiğinde ve oy kullanma kabinine girdiğinde intikamını alıyor.
***
İmar plancısı değilim fakat Girne’de yaşanan faciadan sonra Mağusa-Boğaziçi-İskele’de “planlı kalkınma” ile ilgili bir anlayış birliğinin oluştuğunu, geniş kesimlerin uzlaşmasıyla bu bölgemizle ilgili “gelecek” planlamasının yapılacağına ilişkin umutlarım vardı.
Bölgede inşaatlaşmayı sağlayan tarafların temsilcilerinin bile “tüm köylere yasak getirelim, iki katı aşmayalım, otantik ortamlarımızı koruyalım” diye öneri yaptığı bir ortamda uzlaşmaya varmanın oldukça basit olacağını sanmıştım.
Çünkü Girne’de “daha yüksek binalar” çetesine yenik düştük.
Girne bölgesindeki en otantik ve orijinal köylerimizi bile rant çetesine kaptırdık.
Dolayısı ile bu facia karşısında Doğu bölgesinin yüksek korunaklı ama gelişmeye de açık bir imarının olması akla en uygunuydu.
***
Cumhurbaşkanı olma hayali kuran hükümet partilerinin başkanları tam da “gendi gendine eddi” deyimine bire bir denk düşen durumdadırlar.
Psikolojik olarak uzlaşmaya müsait bir imar planını hayata geçiremediler.
Şimdi herkesin eleştirdiği ve hatta yüksek sesle itiraz ettiği bir ortam yarattılar.
Üstelik seçimin arifesinde de birbirlerine girdiler.
Bunun bedeli ne mi olacak?
Sandıklar açıldığında görecekler.
Bu halk “gonnara yemez…”
