Bu hafta 10 Kasım Atatürk’ün ebediyete intikalinin yıl dönümünü milletçe andık. Her yıl anma törenlerinde Atatürk’ün inkılapları anılır, kutlamaların canlılığı içinde yeni nesle intikali sağlanır. Atatürk Türk milletinin kalbinde devrimleriyle birlikte yaşamaktadır. Organize olan ve olmayan grupların Atatürk resimleriyle ve Türk bayraklarıyla çeşitli etkinliklere gönülden inanarak katılması bunun kanıtıdır. Bu gün Türk milleti olarak batıya dönük demokratik anlayış ve yaşam tarzımıza yansıyan, dünyada Atatürk’ün deyimiyle “muasır medeniyet seviyesine” ulaşmada ve dünya ile her alanda bütünleşmede önemli hamleler atılmış ve düşünsel gelişmede, demokraside, demokratik yaşam tarzında, hukuk devleti olmada, devletin demokratik yapıya göre yapılanmasında, ekonomide, çalışma alanında, önemli mesafeler kat edilmişse, bunun Atatürk devrimleriyle ve sonrasında da etkileriyle olduğunu kimse inkâr edemez.
Öncelikle kadınlar açısından getirilen hak ve eşitlik kavramı başlı başına bir devrimdir. Nüfusun yarısı olan kadınların, evde kapalı durumdan çıkarılarak, eğitime, iş ve üretim alanlarına, devletin idari yapılanması içine, yönetsel, sanat, sportif ve tüm alanlara intikaliyle sağlanan katkı, rakamlarla ölçülemez. Sivil toplum kuruluşlarından sosyal hayata, sosyal bütünleşme ve yardımlaşmaya kadar kadınların katılımı, toplum yapısını ve Devleti güçlendirmektedir.
Saydığımız yararlar içinde sadece şimdi gelinen aşamada % 35-40 istihdam alanına kadın katılımı, evvelce üretimden dışlanmış önemli iş gücünün ekonomiye katılması demektir ki bunun ülke ekonomisi ve kalkınmasına sağladığı fayda, katılım oranında artmaktadır. Bu oranın daha süratli arttırılması yönünde yapılacak çalışmalar, ülke gelişme ve refahına ve geleceğine yapılacak en büyük yatırımdır. Yetişmiş insan gücüne verilecek önem, o ülke için en önemli sermayenin ve kaynağın devreye konması ve ülkeye yapılacak en büyük hizmet demektir.
Kıbrıs’ta da Türk toplumu Atatürk devrimlerini ta bidayetten içtenlikle benimsemiş ve özünü de iyi özümsemiştir. Kıbrıs’ta kadınlarla ilgili aile hayatı yönünde ilgili mevzuatlar da paralel olarak tam olmasa bile, o dönemlerde Türkiye’de Medeni Kanun’dan esinlenerek bir süre sonra değiştirilmişti. İş hayatına katılım ve sivil toplum kuruluşlarının kurulmaya ve çoğalmaya başlanması, uygar düşünce, demokratik mücadele ve yaşam tarzı açısından Atatürk’ü ve Türkiye’yi takip etmiştir. Kıbrıs Türklerinin de kalbinde müstesna bir yeri vardır.
Bu gün bu yazıyı yazdığım 15 Kasım 2013 günü, KKTC’nin 30. yıl dönümünü kutluyoruz. Biraz önce uçaklar alçak irtifadan uçarak Lefkoşa üzerinden geçerken heyecanımı balkona torunumla koşarak gidermeye çalıştım. 1974 Barış Harekatı’nın başladığı günün sabahını heyecan ve sevinçten ağlayarak uyandığımızı ve uçakların gündüz boyu sesi ile verilen mücadele içinde hürriyetimize kavuşacağımız günün gelmesini sabırsızlıkla nasıl beklediğimizi, hatırladım. Yıllar boyu çekilen sıkıntılar, köylerinden evlerinden tarlalarından sökülen insanların can güvenliği olmadan, ülkesine sahip çıkarak yokluklar içinde verilen mücadeleler, yaşanan acılar, pes etmeden her türlü güçlüklere rağmen, birbirine sarılarak ve yardımlaşarak sonuna kadar savunma ve var olma mücadele ve azmini yitirmeden sürdüren bir Toplum, sonunda hürriyetini Türkiye ile birlikte sağlamış ve kendi Devletini kurmuştur. Çocukluğumuzdan başlayarak bütün aşamaları yaşamış iki defa evini yerini terk etmek durumunda kalan bir neslin mensubu olarak hürriyetin bedelinin ölçülemediğini biliyoruz. Bu büyük olayın ardından kurulan devletimizin ve KKTC’nin 30.yılını kutlamanın mutluluğunu hissetmemek mümkün değil.
Gelinen aşamada tesadüfen elektrik zamları bu hafta en çok konuşulan ve tartışılan konu olarak moralleri bozmuş olsa da kendimizi toparlayarak her türlü güzellikleri hak etmiş olan halkımızın daha iyi hayat seviyesine ulaşması, hak ve adaletin sağlanması, insanları gereksiz kamplara bölen düşünce ve icraatlardan uzak, demokrasinin katıksız çalışmasına izin veren, her alanda her vatandaşa, fırsat eşitliğini sağlayan bir anlayışla, tolerans, barış ve işbirliği içinde bize yakışır bir Yönetim arzusunu gerçekleştirelim. Halkın bu arzusunu, boğazında bırakmayalım.
Halkımız yıllardan beri, küçücük bir ülkede maalesef şahsi amaçlarla insanları gereksiz yere bölen parçalayan ve bu kısır çekişmelerle ülkeyi çökme noktasına getiren dar zihniyetli siyaset tarzını, kasaba politikacılığını, bir kenara koymak zamanının geçmekte olduğunu her gün çeşitli vesilelerle hatırlatmaktadır. Tüm siyasi parti liderlerinin ve devlet yöneticilerin bunu iyi okumaları gerekir. Gereksiz şahsi çıkarlar yüzünden, gittikçe daha da bilinçlenen ve oldukça donanımı da artan gençliğimizin ümitlerini heba etmeyelim. İleriye daha ümitle bakmak için ülke ve halkın genelinin menfaatlerini en üst düzeyde tutarak, tarafsızlık içinde ülke kalkınmasına odaklanalım. Bir ülkede kalkınma sağlanması, o ülke halkının, hak ve adalet içinde geleceğinden emin olmak istemesiyle başlar.
Unutmayalım ki, toplumlararası görüşmelerin tekrar canlandığı bu dönemde daha fazla saygı görmek istiyorsak, güçlenmemiz ve sorunlarımızı azaltmamız şarttır. Gittikçe sorunları azaltmak yerine sorun yumağı haline gelen bir tarafın, görüşmelerde ne kadar etkili olacağı tartışma konusudur. Geçmiş çektiklerimizden ders alarak ve ileriye dönük adada barış içinde yaşamanın yollarını ararken ve çözüm yolunda gerek Türkiye’nin gerekse Kıbrıs Türk tarafının ortaya koyduğu iyi niyetini karşı tarafın algılamasını beklerken, kendi evimizi güçlendirmemiz şarttır. Dar çerçeve zümresel düşünce içinde kalmayalım, geleceğimizi ve gençliğimizin ümitlerini harcamayalım, yazıktır.
Eşitlik temelinde, kendi bölgemiz ve yönetimimizde, güvenliğimizin Türkiye’nin teminatı ile barış içinde dünya ile bütünleşerek gerçekleşecek bir devlet ve yönetim şeklini, halkımız hak etmektedir. Hepimiz bunun için çalışmalıyız.
