Bir yılı daha geride bırakmaya hazırlanıyoruz.
Kıbrıs konusu 2017 yılında da çözümsüz kaldı.
Sorunun çözümüne en çok yaklaşılan yıllardan biri olmasına rağmen, 2017 yılı Kıbrıs meselesine çözüm bulunan yıl olarak tarihe geçemedi.
Geride bırakmaya hazırlandığımız yılda Cenevre’de Kıbrıs Konferansının yıllar sonra toplanmış olması tarihe önemli bir not olarak düşülürken, yakalanan çözüm fırsatının yitirilmesi önemli bir hayal kırıklığı olarak tarihte yerini aldı.
İç meselelere bakacak olursak KKTC’deki sorunlar 2017 yılında da artarak devam etti.
Hükümet sorunlar karşısında etkisiz kaldı.
Kalıcı çözümler üretemedi.
Ekonominin sürdürülebilir bir yapıya kavuşturulmasına dönük adımlar 2017 yılında da atılmadı.
Vatandaşlık verilmesi meselesi en büyük tartışma konularından biri olmaya devam etti.
Gelip giden hükümetler bu hassas konuda kalıcı ve hiç kimsenin mağdur olmayacağı bir uygulamayı hayata geçiremedi.
Öte yandan yasama ile yürütme iç içe girdiği için etkin bir denetim olmadan ülke yönetilmeye devam ederken, hesap sorma ve hesap verebilirlik ilkeleri siyasetin bir parçası olamadı.
Kısır siyasi çekişmeler bir yana bırakılamadı.
Bu arada parti içi hesaplaşma ve kavgalar erken seçimi zorunlu kıldı.
Görünen o ki 2018 yılında da en çok tartışacağımız konular kangrenleşmiş sorunlarımız olmaya devam edecek.
Aslında sadece kangrenleşmiş konularda değil, diğer birçok konuda da hükümetler kalıcı ve büyük bir kesimin içine sinecek çözüm önerileri ortaya koyamadı. Çözüm odaklı, hesap verme anlayışı ile siyaset yapılmadı.
Siyaset 2017 yılında da kendisini günlük, kişisel ya da partisel çıkar hesapları üzerinden siyaset yapma kolaycılığından kurtaramadı.
Sonuçlar ortada…
Kimsenin memnun olmadığı ama bir çıkış yolu da göremediği bir açmaz ile karşı karşıya bulunmaktayız.
Öyle bir açmaz ki önümüzdeki günlerde gideceğimiz seçim ile birlikte de aşamayacağımız kadar büyük.
İşin doğrusu toplum olarak gerçeklerle yüzleşmeden açmazı aşmamız mümkün olamayacaktır.
Mevcut siyasi yapı ve bu yapı içerisindeki siyasi partilerle kısır döngünün kırılması mümkün değildir.
Kısır döngü ancak radikal adımlar atma cesareti gösterilmesi ve bu yönde bedeller ödenmeye hazır olunması ile kırılabilir.
Açmazdan çıkılarak yeni ufuklara yol alınabilir.
Bunun için halkın bunu istemesi ve değişimi zorlaması şarttır.
Halktan bir hareket gelmediği sürece 2017 yılına kadar yaşananların bir tekrarını 2018 yılında da, sonrasında da yaşamaya devam edeceğiz.
Memlekette sadece ‘böyle gelmiş, böyle gitmez’ diyerek bir şeyler değişmez.
Bugüne kadar değişmediği gibi…
Değişmez ve daha da kötüye gitmeye devam eder.
2018’in 2017 ve öncesinden farklı olması ancak toplumun bunu gerçekten isteyip, gereklerini yapmak üzere sahaya inmesi ile mümkün olur.
Yoksa bir yıl sonra da hem Kıbrıs konusunda, hem de iç konularda her şeyin daha da kötü bir noktaya geldiğini bizler yazar, sizler de aranızda mırıldanıp, şikayet etmeye devam edersiniz.
Bana sorarsanız böyle olacak.
‘Umarım haksız çıkarım.
