Uzun bir aradan sonra bugün yine birlikteyiz. Sizlerle, 16 Nisan Cumartesi günü Manisa’nın Akhisar İlçesi’nde ziyaret ettiğimiz çok özel bir resim sergisinden izlenimlerimizi ve 17 Nisan Pazar günü İzmir’de Keskinoğlu çiftiyle geçirdiğimiz güzel günde yaşadıklarımızı paylaşacağım.
Kuzey Kıbrıs Klasik ve Spor Otomobil Kulübü’nün 17 Nisan Pazar günü düzenlemiş olduğu 2. Olive Tree Klasik Otomobil Rallisi’ne katılmaya hazırlandığımız bir dönemde, Akhisar’dan bir davetiye geldi bize. Sevgili Sıdıka Keskinoğlu evliliklerinin 45. yıldönümünde, Keskinoğlu Klasik Otomobil Müzesi’nde “Bir yastıkta kırkbeş yıl” adlı resim sergisine davet ediyordu bizi.
Fevzi ve Sıdıka Keskinoğlu çifti ile 4 yıl önce Kuzey Kıbrıs Klasik ve Spor Otomobil Kulübü’nü ziyaret ettikleri zaman tanışmış ve 2015 yılında da biz kendilerini ziyaret etmiştik. Akhisar’daki Klasik Otomobil Müzesi’ni ve Ravika Köyü’nü bu ziyaretimiz sırasında gezmiştik. 2015 yılının Kasım ayında Kuzey Kıbrıs Klasik Otomobil Kulübü’nün düzenlediği 5. Uluslararası Cumhuriyet Klasik Otomobil Rallisi’nde onur konuklarımız olarak bizler de onları misafir etme şansını yakalamıştık.
Sizlerle paylaşmak istediğim bu özel haftasonu uçağımızın Cumartesi 02.00’da İzmir Adnan Menderes Hava Limanı’na varmasıyla başladı. Keskinoğlu’ların göndermiş olduğu arabayla Akhisar’a varıncaya kadar saat 03.30 oldu. Sabah Fevzi Keskinoğlu ile yaptığımız telefon görüşmesi sonrasında öğle yemeğinde Keskinoğlu Tavvuk Lokantası’nda Keskinoğlu çifti ve Akhisar dışından gelen başka davetlilerle birlikte olduk. Yemek sırasında lokantanın önünde sürekli sergilenmekte olan üç klasik otomobille fotoğraf çekmeye gelen gelin ve damatlar dikkatimizi çekti. Düğünü olanların buraya fotoğraf çektirmek için sürekli geldiklerini öğrendik.
Keyifli yemek ve sohbetten sonra sergiye hazırlanmak üzere otelimize döndük. Serginin yer aldığı Keskinoğlu Klasik Otomobil Müzesi’ne gittiğimizde Keskinoğlu çifti ve 45 yıl önce kendilerinin gelin arabası olan 1964 model beyaz Chevrolet Impala diğer misafirler gibi bizi de kapıda karşıladı. Yaklaşık 200 ziyaretçinin katıldığı sergide Kıbrıs’tan tanıdığımız İnanç ve Mine Babaliki çifti ve İzmir Klasik Otomobilciler Derneği üyesi dostlarımızla karşılaşmak bizleri çok mutlu etti. Sergiyi gezerken fark ettik ki aslında sergi İzmir MS Derneği yararına düzenlenmiş. Sergilenen 107 adet resmin 12 tanesi müzenin kendi kolleksiyonuna aitti. Geri kalan 95 resim bir saat içinde satıldı ve resimlerin satışlarından elde edilen gelirin tümü MS Derneği’ne bağışlandı. Böylesine kutsal bir gerekçe ile açılmış olan sergide bulunmaktan onur duyduk ve çok duydulandık.
Sergi sonrasında çok güzel sohbetlerin yapıldığı akşam yemeğini Keskinoğlu’lara ait ve sadece misafirlerini ağırladıkları, halka açık olmayan PARADISO Restoran’da yedik. Yemek sırasında bana yapılan sürpriz doğum günü kutlaması da beni çok mutlu etti. Ziyaretimizin ilk günü dolu dolu ve çok keyifli geçti.
Pazar sabahı valizlerimizi de alıp otelden ayrıldık. Sıdıka hanım’ın kendi şöförü ve arabasıyla Keskinoğlu çiftinin Ravika köyündeki evlerine gittik. Sıcak ev ortamında birlikte sabah kahvelerimizi yudumlarken samimi sohbetler ettik. Daha sonra birlikte İzmir Alsancak’taki evlerine gidip bol bol torunlardan konuştuk ve dede-anneanne/babaanne olmanın mutluluğunu paylaştık. Kordon’da yaptığımız yürüyüş ve yediğimiz öğle yemeği sonrasında hep birlikte İzmir Kitap Fuarı’na Keskinoğlu’ların gelini Dicle Keskinoğlu’nun imza gününe katıldık. Sevgili Dicle, üçüncü çocuğuna hamile ve çocuk kitapları yazıyor. Standının önü çok kalabalıktı, belli ki kitapları çok beğenilmişti. Kitaplarından “Yağmurun da tadı var”, “Köfte parmak”, “En sevdiğim renk”, “Bebek olmaya karar verdim” gibi bazı kitaplarını torunlarımız Yaprak ve Toprak için imzaladı. Ebeveynler için yazdığı “Beşikte durduğu gibi durmuyor” kitabını da bizim için imzaladı Sevgili Dicle. Kendimiz ve torunlarımız için kitaplar aldıktan sonra Sıdıka ve Fevzi Keskinoğlu çiftiyle sohbetimize Reyhan Pastahanesi’nde devam ettik. Akşam yemeğini de şehrin dışında kır ortamında birlikte yedikten sonra artık dönüş vakti gelmişti. Dostlarımız bizi hava limanına kadar götürüp, uğurladılar. Keskinoğlu çiftiyle başbaşa geçirdiğimiz bir günün mutluluğu ile evimize döndük.
Birçok zenginin insanlık dersi alması gereken, alçakgönüllü bu örnek aileyi tanıdığımız için kendimizi çok şanslı sayıyoruz.
Bir başka hafta, bir başka konuda buluşuncaya kadar HOŞÇAKALIN…
Sıdıka Keskinoğlu Kimdir
Sıdıka Keskinoğlu
Sıdıka Keskinoğlu, 1952 yılında Bursa’nın Samanlı Köyüne bağlı Drama Çiftliği’nde dünyaya geldi. Çocukluğu İsmetiye Köyü’nde geçti. İlkokul eğitimini İsmetiye Köyü’nde tamamladı. İlkokulu bitirdikten sonra Amerikan yardımı ile hayata geçirilen 4K adlı Gezici Köy Enstitüsü projesi kapsamında 4 yıl boyunca Ev İdaresi, Konserve Yapımı, Biçki ve Dikiş üzerine eğitim aldı. Hemen ardından Bursa Necatibey Kız Sanat Okulu’na başladı ve Dikiş Nakış Bölümü’nden mezun oldu.
O dönem, ailesinin de mesleği olan tavukçuluk sektöründe görev alabilmek üzere, civciv cinsiyeti ayırma (seksör) konusunda eğitim alarak Türkiye’nin 6 uzmanından birisi olma ünvanını kazandı. 1972 yılında Fevzi Keskinoğlu ile hayatını birleştirdi. Evlendikten sonra, o dönem kuruluşunun 10. Yılında olan, Keskinoğlu Şirketler Grubu’nun her kademesinde bilfiil görev alarak, iş hayatına devam etti.
İş hayatı boyunca Manisa Elginkan Vakfı’nın düzenlediği İşletme, Yöneticilik gibi farklı programlara devam ederek mesleki anlamda kendini geliştirdi. 2002 yılında mimar arkadaşı ile birlikte, kayınpederi İsmail Keskinoğlu’nun Yunanistan’da doğduğu Ravika Köyü’nün aslına uygun olarak Akhisar’da inşa edilmesine büyük katkıda bulundu ve müze olarak hayata geçirdi. Emekli olduktan sonra dikiş, nakış ve dantel gibi el emeğine dayalı yeteneklerine hobi olarak devam etti.
Bir süreden beridir resim sanatına gönül vermiş ve sergide yer alan eserler, severek devam ettiği hobisinin meyveleridir. Gurur duyduğu iki evlat ve üç torun sahibidir.
