Bir duvar yazısında okumuştum, şöyle diyordu;
“Pahalı hediyeleri değil, ikinci el kitapları seven kadına aşık olun…”
“Bu sözün mucidi mutlaka bizim kuşaktandır” diye düşündüm.
Yok öyle kuşağıma övgü falan düzmeyeceğim.
Mutluluk ve hüzün arasında bir yerdedir duygularım.
İkinci el kitapların kuşağıydık biz.
Bir gazeteyi, bütün üniversite kantinin okuduğu dönemlerden.
Elbette ikinci el kitapları seven kadınlara aşık oluyorduk.
Gazeteyi şehvetle okuyanlara.
Önce kitaplar çıktı hayatlardan.
“İkinci elleri” de kalmadı haliyle.
Sonra gazeteler eksilmeye başladı.
“İnternet, gazeteleri ortadan kaldıracak” şeklindeki uğursuz sözleri nerdeyse hergün defalarca duyar olduk.
En kötüsü ne oldu bilir misiniz?
Aşk da kitaplarla ve gazetelerle birlikte gitti.
Geriye “internet aşkları” kaldı.
Bana öylesine yabancı ve öylesine uzak.
***
O duvar yazısının devamı vardır;
“Pahalı hediyeler yerine ikinci el kitapları seven bir kadına aşık olun. Ona şiirler okuyun, çay demleyin ve soğuk gecelerde çıplak ayaklarının üşümemesini sağlayacak şekilde sarılıp uyuyun. Sabahları o uyanmadan perdeleri açın, yüzüne vuran güneş ışıklarından öpün ve yüzünüzü beraber yıkayın…”
***
Venedikli yazar Antonio Maria Graziani “orta boylu, tembel ama kurnaz” olarak anlatır Rum Kıbrıslıları.
Kıbrıs’ın Venedik döneminde “lükse ve şaşaya” düşkün Kıbrıslı Rumlar ile Venedikliler sürekli çekişme içindeydiler.
Bir tarafta sürekli yüksek vergiler toplayan Venedikli soylular diğer tarafta lüks yaşantısından ödün vermek istemeyen yerli Kıbrıslı Rumlar.
İkinci Selim Kıbrıs’ın fethine karar verdiğinde ve Lala Mustafa Paşa komutasındaki Osmanlı ordusu Larnaka’ya ayak bastığında aslında ilk olarak Mağusa’yı almak niyetindeymişler.
Fakat Venediklilerden bıkıp usanan iki tane Kıbrıslı Rum gizlice Lala Mustafa Paşa ile görüşüp Başkent Lefkoşa’ya yönlendirmişler.
“Lefkoşa tıka basa gümüşlerle ve çok değerli eşyalarla doludur” demişler.
Şehrin surlarının zayıf yönlerini de söylemişler.
Osmanlı ordusu bu iki Kıbrıslı Rum’u ihya etti ve Lefkoşa’ya yürüdü.
Şehri kısa sürede zapt etti ve elbette yağmaladı.
İstanbul’a gemiler dolusu gümüş eşyalar gönderildi.
***
Rahmetli Haşmet Gürkan’ın “Bir zamanlar Kıbrıs’ta isimli kitabında okumuştum.
Osmanlı’dan adayı devralıp Larnaka’ya asker çıkaran İngilizlere yine Kıbrıslılar “yardımcı” olmuş.
İngiliz ordusu Başkent Lefkoşa’da direniş bekliyormuş.
Bu yüzden gergin ve tetikteymişler.
Larnakalılar İngilizlere şöylesi bir akıl vermişler.
“Lefkoşa’da memurlar aylardır maaşlarını alamıyorlar. Siz para yüklü katırları öne askerleri de arkaya koyun. Ahali sizi alkışlayacaktır.”
Nitekim öyle olmuş.
Şilinler önde İngiliz askerleri arkada Lefkoşa girmişler.
Büyük bir törenle Osmanlı bayrağı inmiş İngiliz bayrağı göndere çekilmiş.
***
Genlerinize falan takılmayın.
İnterneti de fazla abartmayın.
Siz yine “ikinci el kitapları” tercih eden kadına aşık olun.
Çünkü aşk direniyor, henüz gitmedi buralardan…
