Hükümet pazarlıklarının yapıldığı günlerde pek dikkat çekmemişti.
Sonrasında bakanlık kavgaları gelip bastırdı ve aslında Kıbrıslı Türklerin tarihinde ilk kez gerçekleşen bir uzlaşma gündem dışı kaldı.
Ta ki Meclis’te hükümet programı görüşmeleri yapılıncaya kadar.
Hükümet pazarlıklarının yapıldığı günlerde hem DP’den hem de UBP’den yazılı görüş isteyen CTP şöylesi enteresan bir durum ile karşı karşıya kalmıştı;
Her iki partide anayasanın geçici onuncu maddesinin kaldırılmasını, polisin sivile bağlanmasını kabul etmişlerdi.
Siyasi kulislerde bu durum “hükümet olmak için bakalım daha neyi kabul edecekler” şeklinde sığ bir değerlendirmeye tabi tutulmuştu.
Hükümet kuruldu.
Her iki parti de Meclis’te bu görüşlerini açıkça teyit ettiler.
Bu bence çok önemli bir olaydır.
Daha yakın geçmişe kadar özellikle sağ partiler konu ne zaman gündeme gelse şiddetle karşı çıkıyorlardı.
Demek ki bu konuda bir zihin değişimi yaşadılar.
Artık egemenliğin Kıbrıslı Türklerde olacağı sivil bir devlet yapısı istiyorlar. Bu çerçevede geçici onuncu maddeyi kaldırmaya ve polisi hükümete bağlamaya onay veriyorlar.
Ve bu onayla da hükümete tarihi bir icraat yapma fırsatı yaratıyorlar.
Umalım ki hükümet bu fırsatı süratle değerlendirip hayata geçirsin ve heba etmesin.
***
Ve gelelim meselenin diğer kısmına.
“Erdoğan’a küfrederek polisi sivile bağlayamazsınız” deniyor.
Küfürle icraat yapma alışkanlığı soğuk savaş döneminde kalmadı mı?
Siz bakmayın birkaç tetikçinin küfürlü Erdoğan düşmanlığına, Kıbrıs Türkü tarihsel bir dönemeçten geçiyor ve bu süreç elbette Ankara’yı ikna ederek ve Ankara ile birlikte yürünecek.
Kuzey Kıbrıs’ta bu köhnemiş düzenin yıkılması, gerçek ve çağdaş bir devlet yapısının kurulması, bu devlette egemenliğin Kıbrıs Türkü’nde olması Ankara’nın da çıkarınadır.
Çünkü bu köhnemiş düzen Ankara’ya da zarar veriyor uluslararası hukukun önünde. Her yıl trilyonlarca liranın heba olmasına neden oluyor.
Ankara bu köhnemiş düzenin sürmesini niye istesin ki?
