15 Temmuz 1974’ün üzerinden 47 yıl geçti.Birçok insan o yıllarda neler olduğunu, adanın nasıl ikiye bölündüğünü bilmiyor.
Tarihi, duygusal değil, gerçek veriler ışığında analiz etmek gerekmektedir. Bu analizlerin objektif olabilmesi için de, veriler farklı kanallardan gelmelidir.
Bu yazıdaki alıntılar VİKİPEDİ den derlenmiştir.
“Kasım 1973 tarihinde Yunanistan’da iYunan Ordusu’ndan Dimitrios Yoannidis’in önderliğinden bir grup albay ihtilâl yaparak, ülkenin yönetimine el koydu. Kıbrıs Cumhuriyeti istihbaratı Mart 1974 tarihinde Yunanistan’daki cunta tarafından finansal ve idari yönden desteklenen EOKA-B nin, darbe yapacağına dair III. Makarios’a haber verdi. Bunun üzerine 25 Nisan 1974 tarihinde bir bildiri yayınlanarak EOKA-B ada üzerinde yasa dışı ilan edildi ve 2000’e yakın EOKA-B üyesi tutuklandı.
III. Makarios Temmuz 1974’ün başlarında Yunanistan Cumhurbaşkanı’na Yunan askerlerin adadan çekilmesi ve kendisine düzenlenen suikast planlarının son bulmasını istedi. 3-5 Temmuz tarihlerinde ise asker ile polisler ada üzerinde birbirleri ile çatışmaya başladı. Makarios bunun arkasında cunta yönetiminin olduğunu iddia etti ve bu olayların son bulmasını istedi.
Yunan Cuntası, III. Makarios’un bu açıklamaları nedeniyle , 15 Temmuz 1974 tarihinde Kıbrıs Ulusal Muhafız Birliği’ne bu birliğin komutanının görevinden alınmasını ve adanın kontrolünü Yunan subayların bulunduğu bu birliğin almasını istedi. Birlik aynı gün Lefkoşa’daki Başkanlık Sarayı’nı bastı. Fakat önceden Makarios istihbarat alması yüzünden sarayın arka bahçesinden 2 yaveri ile birlikte bir askeri zırhlıya binerek Baf’a kaçtı. Bir helikopter, Akrotiri’deki Birleşik Krallık Üssü’nden onu aldı ve Londra’ya götürdü.
Makarios, Londra ve Amerika’da yaptığı temaslarda,diğer iki GARANTÖR ÜLKENİN adaya müdahale edip, bozulan nizamı yeniden tesis etmesini istedi.
Bülent Ecevit Londrara giderek, ortak müdahale edilmesini talep etti. Bu talebi ret edilince, Türkiye 20 Temmuz’da adaya müdahale etti.
Kıbrıs’a Yunanistan’ın,kıbrısta iç savaş tehdidine karşılık, yaptığı 15 Temmuz darbesi, tamamıyla dışa bağımlı taleplerdi.
Türkiye de bu taleplere karşılık vererek, 20 Temmuz’da adaya çıkartma yaptı.
Kuzeyde 20 Temmuzdan sonra yaşam biçimi alabildiğine değişti.
20 Temmuz Harekatı, adayı fiilen ikiye böldü.
Kıbrıs Sorununda yapılabilecek en büyük hata,
Rumların yaptığı hatalardır.
Rumlar 20 Temmuz’u ön plana alıp ,15 Temmuzu dikkate almadıkça, Kıbrıs Sorununda bir adım atılamaz.
Geçmişiyle doğru bir şekilde hesaplaşmayan toplumları iç kargaşalıktan kurtarmak, hemen hemen imkansız bir şeydir.
Rumlar da 15 Temmuz darbesinin nedenlerini, objektif bir şekilde ele almadıktan sonra, Kıbrıs’ta yapılan didişmelerde, hiçbir ortak noktaya varılamayacaktır.
