Yolsuzluk          

Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti kendi ölçek ekonomisine göre mali yolsuzluklar açısından üst sıralamalarda yer almaktadır. Gerek devlet kurumlarında meydana gelen yolsuzluklar buna devlet ihaleleri de dahildir. Gerekse bireysel yapılan yolsuzluklar gün geçtikçe çoğalmakta ve maddi boyutları da artmaktadır. Yolsuzluk bizim içinden çıkamadığımız aksine her geçen zaman içerisinde daha da derine hapsolduğumuz bir konu, tıpkı Orta Doğu ve Kuzey Afrika’da olduğu gibi hangi mesele olursa olsun biraz kazıdığınız zaman altında yolsuzluk çıkıyor.

‘Balı tutan parmağını yalar’ gibi mide bulandıran ve gelecek açısından ürkütücü bir durum.

Nedir yolsuzluk? Nelere yol açıyor? Uluslararası şeffaflık örgütü Ortak Doğu danışmanı Kenda Hettar şöyle tarif ediyor; insanlar yolsuzluğu sadece bazı insanların bir miktar parayı cebine atması olarak görüyor ancak yolsuzun Kamu Hizmetlerine hatta çocuklarımızın geleceğine etkileri konuşuluyor.

Bu durum çok daha vahim diyor. Yolsuzluk gücün kişisel çıkarlar için kullanılmasıdır. Resmi yetkililerin ya da özellikle kamuda yer alanların ellerindeki gücü kişisel kazanımları için kullanmaları yoksulluğun tanımının temelidir.

Rüşvet başkalarının hakkını kullanmak yolsuzluğun diğer bir çeşididir. Bu bizde çok yaygın olan bir çeşittir.

Yolsuzluk ekonomiyi doğrudan etkiler. Yolsuzluğun olduğu ülkelerde ekonomi yönetimi zayıf ve hatta ekonomi yönetimini ellerine geçiren bazı zümreler olur. Kamu ihaleleri devlet bütçesinin doğru kullanılmaması bazı önemli kişilerin devlet bütçesinden haksız fayda sağlaması ekonomi böyle durumlarda çöker. Özelikle de üretim yok ve ithal eden bir ekonomik sistem varsa.

Biz de yıllarca Elektrik Kurumu yakıt ihalelerinde olan yolsuzluk aynı zamanda yol ve altyapı ihaleleri Girne yat limanı ihaleleri haksız kazançlar, haksız kamuya alımlar ve bunun sebep olduğu rüşvetler ve yıllarca devam eden yolsuzluklar. Bunlar toplumu nasıl etkilemiş.

‘Balı tutan parmağını yalar’ veya ‘ufak tefek hediye bunlar’ demekle yozlaşmışız.

İnsan, ülkesini seven bir kişi olmakla haklarını ve sorumlulukları bilen bir vatandaş olmak arasında sınır kaybolabiliyor.

Sanırım bizler yolsuzluğa ‘birileri cebine para atıyor’ yaklaşımından daha bilinçli şekilde bakmalıyız. Çünkü cebine para atanlar veya birilerine devlet gelirini bağışlayanlar para ile birlikte aynı zamanda ülkemizin hastanelerini, yollarını, okullarını da atıyor.

İnsan hakları, sistem dışı para, kara para aklama her şey yolsuzlukla ilgilidir. Değişimini sağlamak istiyorsak kendi yaklaşımımızı değiştirmemeliyiz.