Akşam arsızlığıma yenik düşerek, benim ısrarımla, bir kumarhane otelinin balık restoranına gittik arkadaşlarla.
“Lock Down” sonrası “de lüx” yaşamı birebir gözlemleme fırsatı elde ettik!
Yemekler muhteşem, ortam ilginçti. Bu Kadar beyaz Türkü bir arada uzun zamandır görmemiştim! Nerden peydahlandıklarıyla ilgili akşam epeyi spekülasyon yaptık, fakat bir türlü kesin bir sonuca varamadık!
Demek ki “lock down”u burada geçirmişlerdi. Herhalde son beş yılda Girne’yi iyice mahvetmiş o Residance tipi apartların sakinleriydi bu kişiler. Mobese denetimindeki yeni “gated” misafirlerimiz.
Restoranın terasında oturmamıza rağmen tüm akşam boyunca yan maslardan gelen puro kokularını içimize çekmek zorunda kaldık. Etraftaki escort kızların yaldızlı kıyafetleri, kokoş teyzelerin yemeklerini yeyip bir an evvel kollu makinelerin başına geçmeyi beklemeleri, çorapsız beyaz ayakkabılarla dolaşan, lacivert ve beyaz renkli tenis kulübü kıyafetli onlarca Nouveau riche’in (yeni zenginin) ve bol estetikli, “fake blonde”eşlerinin, kendilerine yer bulması için şef garsonu çevirmeleri, çok renkli seyre değer bir görüntü sunmuştu bize.
Bu arada karşıdaki denizin de usulca kayalarla doldurulduğunu farkettik. İzni var mıydı bunu yapmaya? Hiçbir fikrim yok. Önemi de yok. İzinli olması çevreye tecavüz ettiği gerçeğini değiştirmez ki. İzni alınmış binlerce tecavüz vakasıyla karşı kaşıya değil miyiz zaten!?
Biliyorsunuz beyaz Türkler kumdan nefret eder. Onun için platform üzerindeki beyaz tenteli çadırları tercih ederler. Eee bu bir ihtiyaç. giderilmesi lazım, değil mi?
Bunun nedeni sanırım kremli bronz vücutlarına kum taneciklerini kondurmayı sevmemelerinden kaynaklanmaktadır.
Neyse dünkü bu sınıfsal kaçamak sırasında, Kıbrıs için “yeni Başlangıç”ın esasında eskisinin devamının, hatta daha vahşi verziyonunun olacağının tüm işaretlerini gördük…
Yani anlayacağınız karantina da kurtarmadı bizi!
