Herkesin kendi siyasi mahallesine ekstra şirin görünmeye çalıştığı bir dönemden geçiyoruz.Bu bizim gibi toplumlarda maalesef böyle. Sekteryal ve ideolojik mahremiyetin baskın olduğu bir yerde yaşıyoruz.
Sınırları aşmaktan söz ederken kendi duvarlarımızı o kadar çok yükselttik ki, başka görüşleri hiç tolere edemez olduk. Betonlaşmış söylemlerden birazcık kayma bile mahalle tarafından afaroz olmanıza neden olabiliyor maalesef.
Birçok meslek örgütü de bu mahallelerin güdümüne girmiş durumda. Otosansür çok yaygın.
O yüzden salgınla ilgili artık sağlıklı bir tartışma zeminin ortadan kalktığı böylesi bir ortamda alınacak kararlar -ne olursa olsun- siyasi bulaş riski taşıyacaktır. Bu siyasi kararlar bazen ideolojik, bazen ise “halkın” baskılarıyla popülist nedenlerden dolayı alınacaktır.
Yapılan muhalefet ise maalesef benzeri semptomları taşımaktadır. Amman biraz bekleyelim diyenlere bazıları hemen “iktidarın sesiyle” konuşuyor diye ötekileştirmeye çalışmaktadır.
Bu yüzden salgınla ilgili artık hiçbir tartışmanın güven vermediği, insanların hemen yaftalanacağı bir ortamda kişisel kalelere çekilmek bence yapılacak en önemli tavır olacaktır.
Bu salgının ne olacağı belli değil ama en azından, ne olacağı belli olana kadar -özellikle 1 Temmuz’dan sonraki süreçte, tekrardan sıkı “sosyal mesafe” ve izolasyon yapmamız gerekecek.
Çünkü ne kadar da açılacağımız yerler “kontrol” altına alındığı iddia edilse de dikkatli davranmaya gerek duyulacaktır.
Zaten açılmayı savunan doktorlarımız virüsle yaşamayı öğrenmemiz gerekir demektedirler.
“Evlerimiz kalelerimizdir” söyleminden “virüsle yaşamak zorundayız” söylemine tekammül etmiş bulunmaktayız. Aynı sağlıkçılar “virüsle yaşayalım” demelerine rağmen bunun eğer altyapımız tamamsa, eğer şu araç gereç, venilatör vesaire, eğer şu uzmanlar alınırsa, eğer gerekli önlemler alınırsayla da bağlamaktadırlar fakat eğer önlemler alınmazsa -ki hala daha alınmamıştır- ne yapmamız gerektiğiyle ilgili inatla birşey söylememektedirler.
Ama bildiğiniz gibi açılmak için gerekli olan hiçbir önlem alınmamıştır ama napalım “virüsle yaşamayı” öğreneceğiz, aksi taktirde ekonomi duracak, insanlar işsiz kalacak vesaire…
Bu yüzden bizim gibi “tuzu kurular” artık virüse yakalanmamak için kişisel önlemlere başvurmak zorunda kalacağız, herhangi bir hazırlığın yapılacağı yok.
Hükümet sağlık olarak tamam mı değil miye bakmadan Türkiye dahil 1 Temmuz’da birçok yere aynı zamanda açılmaya hazırlanıyor..
Umarım ya aşı bulunur ya da virüs gücünü kaybeder yakın bir zamanda, yoksa bizim gibi risk grubundakiler için işimiz cidden zor olacaktı.
