Sabah kalktım,
Serin rüzgarlar vardı,
Kırlangıçlar karşıdaki dereye pike yapıyordu,
Kırlangıçları yazmayı düşündüm,
Hatta kalemi hemen elime aldım…
…
Ama yazmadım…
…
Zaten geceden,
Hani bir şarkıda söylendiği gibi,
Hatıralar yağıyordu üstüme.
Hatırları yazmak istedim.
Zaten önceden notlar almıştım…
…
Yazmadım…
…
Kayahan’dan şarkılar dinliyordum.
“Bizimkisi bir aşk hikayesi,
Siyah beyaz film gibi biraz” diyordu.
Siyah beyaz filmleri yazmak istedim…
…
Vazgeçtim…
…
Evden çıkıp bir köşe kahvesi bulabilir miydim.
Bu serin havada fena olmazdı.
Efkaliptoların altında olsun dedim.
Yeltendim ama yapamadım…
…
Akşamdan zaten kafam bozuktu.
Samson’un darbesini okuyordum.
Darbeciler cumhurbaşkanı bulamamıştı,
Baktılar ortalıkta biri dolaşıyor,
Samson’du bu serseri,
Bulamayınca buna git takım kravat giy Cumhurbaşkanı yemini et dediler.
Bunları ele almak istedim…
…
Sonra bırak elin ibnesini dedim…
…
Otur bir yazı yaz,
Ama uzun olmasın,
Ne sabuna dokunsun ne suya,
Sabuna dokunsan sabuncular,
Suya dokunsan sucular alınıyor nasıl olsa.
Öyle yapmaya çalıştım ama yazıyı bitiremedim bir türlü…
…
Üstüme yapışan bir hüzün vardı belli belirsiz.
Çözemedim…
…
Kahvemi içtim sigaramı yaktım.
Telefonuma gelen ilk mesaj şuydu:
“Bir süreden beri sağlık sorunları yaşayan Sanatçı Filiz Naldöven bu sabah hayatını kaybetti.”
…
Yazma dedim kendi kendime.
Sus.
Şiir konuşsun…
