Bence tartışmak istememek samimi değil!
Geçici 10. made kalkmadan rejim tartışması yapmak samimi değildir, ama yıllardır 10. maddeyi kaldıramayan bir rejimin içerisinde kalmaya karar vermek ne kadar samimidir mi diye sormam lazım şimdi? Yazanın iyi niyetinden kuşkum yok ama sorarken bir de tersten düşünmek gerekir diye düşünüyorum. Bir daha yazayım ki daha açık anlaşılsın. Ben yıllardır "Big bang" veya Mesih usülü "totalistik" bir beklenti değil de adım adım parçadan bütüne giden, “gıdım gıdım”olsa bile birşeylerin yapılabileceğini savunageldim. Maraş'ın mesela anlaşmayı beklemeden de bir an evvel sahiplerine iadesinin yapılabileceğini savundum ve hala savunuyorum. Ama tabii Özersay’ın Maraş projesi gibi değil. Şartsız şurtsuz. Doğrudan iadesini savunuyorum!
