O eski yıllar renkli değil her şey siyah beyazdı, nere baksan siyah beyaz.
Arasta, Bandabuliya, Ayasofya, Sarayönü ve Girne Kapısı meydanları siyah beyazdı.
Surlar, ağaçlar, sokaklar, yollar, caddeler, gece ve gündüz ve dağlar, ovalar ve hatta dört bir tarafından denizleri bu adanın siyah beyazdı.
O yıllara dair bütün anılar siyah beyazdır.
Siyah beyaz düşünür, siyah beyaz konuşur, siyah beyaz yazardı herkes…
…
Bir ev sarı taştan da olsa,
Kırmızı kiremitli bir ev de olsa,
O evlerin yemyeşil bahçeleri de olsa hatıralarda siyah beyaz kalmıştır…
…
Her şey renklenince mi bozuldu?
…
Mitingler siyah beyaz yapılırdı; kürsüler siyah beyaz kurulur ve konuşmacılar siyah beyaz konuşurlardı.
Fasariyalar bile siyah beyaz patlak vermişti!
Köyler, o köylere gidip gelen otobüsler, kasabalar, meyhaneler, lokantalar siyah beyaz olarak hatırlanır.
Okullar, sınıflar, öğrencilerin üniformaları, sokaklarda rengarenk giyinen insanlar bile siyah beyaz yer etti zihinlerde.
Cirit (Taksim) sahası ile Yusuf Kaptan sahasındaki futbol müsabakaları siyah beyaz hatıralar arasındadır.
O hatıralara yolculuk edildiğinde siyah beyaz edilir…
…
Sinemalar, radyolar, pikaplar, toprak su küpleri, islimler, kömürlü ütüler, dikiş makineleri, tel dolapları, çamaşır kazanları, elekler ve sestalar, demir karyolalar, pamuklu yorganlar siyah beyaz bir hayatın parçasıydılar.
Hatta kum torbasından mevziler, “sten” dedikleri silahlar, uyduruk Mücahit elbiseleri ve bisikletler o siyah beyaz hayatı hatırlatır.
Hisarüslerine kurulan bayramlar da öyle.
Hanaylı evler, kerpiç duvarlar, daracık sokaklar, hanlar ve hamamlar, musluklarından su akan sokak çeşmeleri ve yatırlar ve Katerine Kilisesi (Haydarpaşa Camii) ve Ayasofya Katedrali (Selimiye Camii) siyah beyaz hayatın bir parçasıydılar sanki.
Ve sanki her şey renklenince bozuldu…
…
Mevsimler de siyah beyazdı; sonbahar, kış, ilkbahar ve yaz siyah beyaz yaşanırdı tüm renklerine rağmen…
…
Bir şarkı, bir türkü siyah beyaz dinlenir; bir şiir, bir roman siyah beyaz hayatları anlatır; bir mektup siyah beyaz yazılırdı.
Aşklar siyah beyaz yaşanırdı acısı da tatlısı da.
Masmavi bir deniz ve kıpkızıl bir ufuk ve tarlalarda rengarenk laleler siyah beyaz hayatların parçasıydı…
…
Günümüz, siyah beyaz bir fotoğrafın sonradan acemice renklendirilmiş bir hali gibi…
