Çevremize bakmayı, yaşamın akışından ders çıkarmayı çoktan unuttuk. Herkes akıntıya kapılmış bir şekilde, nereye sürüklendiğini fark etmeden günü geçirmeye çalışıyor.
Oysa hayat, yanlışlarımızın bedelini bize ödetmek için hiç boş durmuyor.
Enflasyonun yarattığı tahribat, TL nin değer kaybı sadece fakirleşmeyi değil, kolay para kazanmayı, olmaması gereken değerlerimizi çiğnemeyi ve sosyal hayatımız çürütmeyi sürdürüyor.
EKONOMİK YIKIM,Toplumda iş bölümü yerine, ana-babaların dedelerin ve nenelerin emeklilik paralarını, sigorta gelirlerini emen asalak bir sınıfı her geçen gün büyütüyor.
Gençlerin çoğu artık iş aramayı bıraktılar. İş aramak yerine kendisini alkole , uyuşturucuya verenlerin sayısı hızla artıyor.
Yakından tanıdığım ,babalarının çoğunun polis olduğu bir gençlik grubu ile karşılaşmam, bu yazıyı yazmamı tetikledi.
Gençler akşamdan bira içmeye başladılar. Gazete almaya çıktığım sabah saat 7 de, bu gurup içmeye devam ediyor ve içtikleri bira şişelerinin görülebilmesi için boş şişeleri masa üzerinde sergiliyorlardı.
Pırıl pırıl 8 genç’in sabahlara kadar bira içmesine itiraz etmeyen ailelerin psikolojik tahlillerini nasıl yapacağız?
Birkaç gün önce bu gruba ait gençlerden biri arabasıyla kaza yaparak omurgasını kırarken yanında bulunan gençlerden biri yine sabahlara kadar bira içenlerin arasındaydı.
Bu davranışların suçunu ailelere veya çocuklara yüklemek kolaycılık oluyor.
Bu gençer iş aramaya çıksalar, alacakları maaşlarla hayatlarını sürdürüp yuva kurmaları mümkün olmayacak.
Çaresizlik onları bataklığa çeken en önemli faktördür.
İnsanları çaresizliğe sürüklemenin sonucu sefalet ve toplumsal çöküştür.
Çaresiz insanları idare etmek ise eskiden beri bilinen klasik bir yöntemdir.
Toplumu çözümsüzlüğe sürükleyen kesimler, kitleleri çaresizlik çukuruna sürükleyerek, kendilerine muhtaç oy depoları yaratırlar.
Bugün Kuzey Kıbrıs’ta yapılan tam da budur.
Kuzey Kıbrıs’ta insanların bir çıkış bulmasının, enflasyonun yaratıcısı TL’den kurtulmanın tek yolunun ÇÖZÜM olduğunu esas alanların sayısı da her geçen gün azalmaktadır.
Sefaletin nedenlerini anlatmadan, kuru kuruya ekonomik mücadele peşinde koşturmak, yenilginin yollarını açmaya hızmet etmektedir.
Partiler ve sendikalar, kötü gidişat konusunda bir araya gelip, çözüm konusunda yeni çıkış yolları aramak zorundadırlar.
Kuru laf kalabalığı yerine, gençliğe ve ailelerine somut çıkış yolları göstermeliyiz.
Sefaletin saltanatı devam ettikçe siyasi yapıya bağımlılık da derinleşecektir.
