Doğup büyüdüğüm topraklarda bu yıl üretim yaptırmayı onaylatmayı başarmıştık.
Bu artık boş bir söylem değildi. Bu uzun soluklu projenin içerisinde liderlik ettiğim ekibin payına projenin önünde prosedür gereği duran en büyük engeli kaldırma, şartlara uygun iş modelini oluşturma ve merkezden onay alma sorumluluğu düştü.
Bu seferki denemede bu noktaya gelmemiz 2-3 yılımızı aldı.
Uzun bir çabadan sonra yıllardır olmayan, olamayanın olması önemli bir adım.
30 yılı aşkındır belli aralıklarla konuşulup yapılamamış.
Bilmeyen için siyasi bir yorum katmak, son 5 ayda adada oluşan siyasi konjonktür ile harmanlamak mümkün ama gerçeği bildiğim için yok aslında siyasi bir boyutu.
Dedim ya bu noktaya gelmek 2-3 yılımızı aldı. Dönün bakın Kıbrıs sorunu hangi inişli çıkışlı evrelerden geçtiğine son üç yıl içerisinde. İşin odağında bu noktaya gelmesinde tüm taraflarla irtibat halinde olunduğu için siyasi bir boyutunun olmadığını rahatlıkla söyleyebilirim.
En nihayet ticari akıl ve mantık siyasete ve toplumsal psikolojiye üstün geldi.
Aslında buna ortak akıl demek daha doğru. Olanın özeti bu.
Demek ki iyi niyetle ve sabırla karşılıklı empati içinde çaba harcanınca bizim topraklarımızda da al ver kavgasına girişmeden ortak akıl galip gelebiliyormuş.
Başlangıçtaki tüm itiraza ve çekincelere rağmen sonunda tüm taraflar ikna oldu.
BM kararları ve ambargolar kalkmış ya da Kıbrıs sorunu bir taraf lehine çözülmüş mü oldu?
Yok, ama dürüştçe hazırlık yaparak ve sabır gösterilirse ambargo bahanesinin aşılabileceğine bir örnek oldu.
Ne ikna etti tüm tarafları?
Ancak tahmin edebilirim. Tahminim bu süreç içerisinde söylenen ya da yazılan bir iki cümle idi. Ama bundan sonra fırsat olsa da sormayacağım. Gizemli kalsın.
Yaşanan süreci anlatmak ve yazmak kolay değil.
Her kurumda olduğu gibi usulen anlatılmaması gerektiğinden değil. Tam anlamıyla anlatmak gerçekten mümkün değil de ondan. An geldi kendimi Galileo gibi hissettim ortak akıl mağlup olmamalı diye çıkılan bu yolculukta.
40 yıldır aşılamayan en önemli engel aşıldı.
‘’Olmayacak boşuna uğraşma’’ denilen şey başarıldı.
Başarıldıktan sonra buna biraz da abartarak ‘’devrim’’ diyen de oldu.
Kişisel gelişim için bir öğreti de var yaşanmış olan bu süreçte.
O da şu.
İnsan hedef koyarken dikkat etmeli.
Nerede olursan ol hayallerini gerçekleştirebilirsin.
Yapılana kadar imkansız gözüken bir şeyi başarabilirsin.
Yeter ki doğru hayal ortakları bir araya gelebilsin.
Yapmak için sebep aransın yapmamak için gerekçe değil.
Neyse hemen havaya girmeyelim.
Daha aşılacak bir mesafe ve göğüslenmesi gereken konular çıkacaktır.
Okyanusu geçip deredeki kayalara ve taşlara takılır mıyız?
Sanmıyorum ama diğer taraftan da kendi kendime kim bilir Akdeniz’in fahişesi denilen bu adada her şey mümkündür diye de ekliyorum.
Bu yola azimle baş koyanların içinde ta başından başarmak için inanç, coşku ve odaklanma var. Yurtiçi ve yurtdışında tam bir ‘’rüya takımının’’ işi bu.
Lafı daha fazla uzatmayayım.
‘’Hayatın serinleten tadı’’ artık dünyanın dört bir köşesinde olduğu gibi, adanın Kuzeyinde de ayni dünya standartlarında üretilecek.
Bunun doğuracağı rekabetin iş ortaklarımızı, yerli tedarikçiler ile müşterileri de belli bir süre içerisinde geliştirip büyütme olasılığı yüksek. Bu hamle sonucunda yaratılacak nitelikli istihdam olanağı kadar bu da çok önemli.
Neyi yazdığımı herkes anladı mı?
İyi niyetle çıkılan bu yolda yolumuz geniş ve açık olsun.
