İnsanların ve de dolayısıyla toplumların kararlarını beklentiler ve ekonomik ihtiyaçlar etki altına alır. Geçen gün Güney’deki bir makinist dostumla konuşurken bana dedi ki bizler bugün dünden daha çok anlaşma taraftarıyız, “Yarın Maraş bir açılsın, hepimizin cebi para dolacak”. Bu bir rasyonel söylemdi. Çünkü Annan Planı döneminde böyle söylemler pek yoktu. Ekonomik çalkantılar öncelikleri değiştirdi. Akıllıca olan davranış bu zaten. Çünkü Rum toplumunun başka alternatifi yok daha doğrusu var ama sosyo-ekonomik açıdan çok maliyetli. Kıbrıs Türk Liderliği ve de Türkiye, Maraş konusunda çok dikkatli “ekonomi-poletiği” yaratmak zorunda. Yani tam bir güven artırıcı pozisyon olmalıdır. Ne Rumların bizi aldatacağı ne de bizim Rumları aldatacağımız bir yaklaşıma asla girilmemeli. Yani hem Kıbrıslı Türklerin hem Kıbrıslı Rumların hem de Türkiye’nin eş pozisyonda bir ekonomik iş birliği içinde olunması gerekiyor.
Maraş konusunda süreç böyle işlemez ise Maraş’ın tekrardan inşa edilmesi için finansman bulunamayacak ve Maraş konusu da bütünlüklü Kıbrıs meselesi de tekrar tam bir çıkmaza girecek.
Uluslar arası toplum Kıbrıs’taki çözümü direkt olarak desteklemekte ve kısa sürede çözümü arzulamaktadır. Bundan dolayı ilk hamle yapılmalı ve güven yaratıcı önlemleri içerisinde bulunan Maraş konusu hemen direkt olarak masaya konmalıdır. Maraş için başlatılacak herhangi bir çalışma bile ekonomiyi harekete geçirecek beklentilerin çıtası yükselecek. Gelelim Maraş dışında ki açılımlara!
a)Rumlara Türk deniz ve havalimanları açılacak
b)Türkiye – AB sürecindeki askıda olan 8 başlık açılacak
c)Direk Ticaret Tüzüğü uygulanacak
d)Ercan Havalimanı uluslararası uçuşlara açılacak.
Kıbrıs Türk tarafı Ercan Havalimanı’nı Rumlar istemese bile pakete koymak için direnç göstermeli, formül bulmalıdır.
Bilmemiz gereken bir şey vardır ki Maraş tekrar inşa edilip gerçek sahiplerine iade edilecektir. Bunu hepimizin kabullenmesi gerekmektedir.
