İngiltere’nin sabık Dışişleri Bakanı Jack Straw’un Kıbrıs sorunuyla ilgili açıklamaları bizim tarafta heyecan yarattı;
Straw Kıbrıslı Rumların bir ortaklığa hazır olmadığını belirtti ve Kıbrıslı Türklerin de ayrı bir varlık olarak kabul edilmelerini önerdi.
Bu öneriye heyecan yapan bazıları da;
“Straw KKTC’nin tanınmasını istedi” şeklinde yorumlar yapmaya başladılar.
Straw’un öyle bir şey önermediğini bile bile.
Straw KKTC’nin tanınmasını önermez.
Dünyada başka herhangi bir politikacı da KKTC’nin tanınmasını önermez.
Buna Türkiye’deki politikacılar da dahildir.
Üstelik Türkiye ile KKTC’nin resmi politikası da KKTC’nin tanınması değildir.
Dolayısı ile heyecan yapıp, nafile bir propaganda yarışına girişmeye gerek yoktur.
Çünkü KKTC bu haliyle asla tanınmaz, kabul edilmez, uluslar arası hukuka dahil edilmez.
***
20 Temmuz 1974 sonrası oluşturulan ve KKTC’ye de sirayet ettirilen yapı vesayet sistemidir.
Kıbrıslı Türklerin kendi kendilerini yönetme hakkı çerçevesinde şekillendirildiği söylense de Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi ve pek çok uluslar arası kuruluşta Türkiye’nin alt yönetimi olduğu bizzat Türkiye tarafından da kabul edilmiştir.
Ötesi, seçimler sonucu oluşan devlet erkinin egemenliği de yoktur veya eksiktir.
Tüm bunları pratik detaylarıyla örneklendirebiliriz.
Dolayısı ile böylesi bir yapının bağımsız devletmiş gibi kabul görmesini, tanınmasını beklemek de ölü gözünden gözyaşı beklemek gibi bir şeydir.
***
Gelelim Jack Straw’un aslında anlatmak istediğine;
1977’de Denktaş ile Makarios arasında imzalanan doruk anlaşmasında Kıbrıs sorununa iki bölgeli, iki toplumlu bir federasyon çerçevesinde çözüm bulunacağı uzlaşmasına varıldı.
O gün bugündür de sürdürülen görüşmeler bu uzlaşı temelinde yapılmaktadır.
Son görüşmeler İsviçre’de yapıldı.
Bu görüşmelerde açığa çıkan gerçek şu oldu;
Rum tarafı federal bir çözüm şekli istemiyor.
Peşinde oldukları ve Kıbrıs Cumhuriyeti’nin yeniden şekillenmesidir.
Kıbrıslı Rumların çoğunluk ve dominant olduğu Kıbrıslı Türklerin de AB normları çerçevesinde alabilecekleri en fazla azınlık haklarına sahip bir Kıbrıs Cumhuriyeti.
Straw, bunun tespitini yapıyor ve Rumların bu “milli davaları” nedeniyle bir anlaşmaya ulaşılamayacağını söylüyor.
Ve ekliyor;
Avrupa Birliği üyesi olan Kıbrıslı Türkler de ayrı bir varlık olarak kabul edilmelidir.
***
Başarısızlıkla sonuçlanan görüşmelerden sonra nasıl bir yol izleneceği henüz belirlenmedi veya belirlendiyse de kamuoyuna açıklanmadı.
Güney’de yapılacak cumhurbaşkanlığı seçiminin sonuçları beklenecek herhalde.
Fakat, eğer “ayrı bir varlık olarak tanınma” politikasına geçiş yapılacaksa 20 Temmuz 1974 sonrasında kurulan düzenin tamamen değiştirilmesi gerekiyor.
Vesayet altında olmayan, çağdaş ülkelere eşdeğerde bir düzen şart.
Yoksa sonsuza dek bekleriz.
