Hani şu “evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, develer dellal iken, pireler berber iken, ben nememin beşşiğini tıngırmığır sallar iken, bir varmış bir yokmuş beni dinleyen çokmuş” muhabbeti var ya, işte o hesap 30 yıl sonra (1983) Yenicami (YAK) Kulübü Süper Lig Kupası’na, Lefke Kulübü de 41 yıl sonra (1972) Federayon Kupası’na kapak yapmıştı geçtiğimiz yıl bildik. E bu yıl da Kıbrıs Türk Futbol Federasyonu (KTFF) Süper Kupa 2014 için kozlarını paylaşmak için biraraya geldiler. Bu yıl iki kulüp yanında bir aktör daha vardı aktif. O da emniyet güçleriydi. Gol sevinci(!) sonrası derdest vaziyette yaka paça adam götürmeler falan gerçekleşti ya, herkes kendince haklı ama ezberbozan bu durumlar inşallah bi’daha gerçekleşmez. Neyse biz maça gelelim; Yenicami belli ki çok iyi bi’hazırlık dönemi geçirmiş. Geçen yıla nazaran oldukça diri bir futbol takımı yaratılmış. Nitekim de bu kuvvet, sürat, dayanıklılık, esneklik ve de koordinasyonun yanında bireysel, grup ve de takım taktiği çakılınca oldukça güçlü bi’YAK organizması tesis edilmiş. Başlama düdüğünden sonlama düdüğüne kadar maçı presleyen, dürten, kovalayan ve de arzulayan takım Yenicami’nin bebeleriydi. Lefke’nin bebeleri mi? E hâl böyle olunca onlar da oyunu kendi yarı sahalarında kabul edip bir türlü tatil havasından çıkamayan Kasım ve de yeni transferleri Cedric tarafından kontralar denediler ama nâfile. İlk devre Yenicami’den gerek Kenneth, gerekse müdafaadan sürekli olarak kopup gelen Erdoğ tarafından rakip kaleyi sobelemeler izledik ama devre 0-0 kapandı. İkinci yarı Erdoğ’da yine kaleyi yoklama fasılları yanında artık günün başarılı isimleri Panzer Halil Turan ve yeni transferleri Batshi de ufak ufak gol çizgisine doğru hareketlenmeler başladı ve nitekim 88’de Batshi’nin araya attığı pasa müthiş plasesiyle orda sayı yapan Halil Turan vardı ve YAK 1-0 öne geçti. E artık seyirci final seromnisi faslına hazırlanırken. YAK teknik patronu Turan Altay içinde oyuncu değişikliği “gel-git”leri durumundaydı ve tam da o noktadaki boşluktan atılan serbest vuruş sonrası yine YAK kalecisi Yusuf’un çift yumruğunu gördük ancak dönen topta Lefke adına günün hırçın ve de başarılı ismi Aziz’in kafa vuruşuyla maç son saniyede 1-1’e geldi. Sonrası mı? Saha içi allem ve de gallem bir şekilde polis tarafından gol sevinci (!) sonrası gereksiz derdes işleri ve de buna tepki gösteren Lefke taraftarı daha da azınca maç yaklaşık 40 dakika durdu. E soğumaca ve de yeniden odaklanmaca sıkıntılarıyla boğuşan futbolcu bebeler yeniden tekni alana döndüler. Birinci uzatmada haliyle futbola geri dönme işleri vûkû buldu. İkinci uzatmada artık dananın kuyruğu Lefke tarafından kopacağa benzerdi ve de nitekim öyle oldu. “Kartallar yüksek uçar” diye bir deyiş var ya, işte önce maçın adamı Batshi’yle 2-1 öne geçiş, sonrasında yine Batshi kesti ve Kenneth maçı 3-1’le sonlandırdı. Futbolda çok da hak ve de hukuk yoktur bildik. İyi oynayana değil gol atana kupa verirler bildik. Sonuçta YAK daha çok istedi ve kupayı müzesine götürdü. Lefke için kötü bir performans izledik ancak geçen yıl ki kadrodan bi’eksikleri yok. Çok takımın canını yakacaklar kesin. Son söz ise maçın hakemi eski talebem Kermciğe; “Toparlan aslanım. Zira daha çok maç çevirmek zorundasın”.
