Rakamların dilini anlamayan toplumların gelişim göstermesi mümkün değildir.
Batılı ülkeler ve bizim gibi geri bıraktırılmış ülkeler arasındaki en önemli fark, RAKAMLARI YORUMLAMAK ve rakamlardan dersler çıkartmaktır.
23 Nisan 2003 te, BİR GECE ANSIZIN karar verilerek kapılar açıldı. Bu kapıların ilelebet kapalı kalacağını ve toplumların birbiriyle temas kurmaması gerektiğini savunanların düşünemeyeceği bir adım atıldı.
Bugün bu adımların sonuçlarını inceleyip, dersler çıkartmasını beceremeyenler ise HALA KONUŞUYOR.
Geçişlerin başlaması ve Kıbrıs Türk toplumunun ANNAN PLANINA EVET demesinin , Kuzey Kıbrıs ekonomisine yaptığı katkıları objektif bir şekilde inceleyecek PROFESÖRLERİMİZ ve ARAŞTIRMA GÖREVLİLERİMİZ NEREDE? Yoksa ÇOĞU o diplomaları BAKKALLARDAN MI ALDILAR?
Kuzey Kıbrıs ekonomisine katkı yapanların, turizmi canlı tutanların önemli bir kesimi ya Güney Kıbrıs Rumları ya da, Güney Kıbrıs Havalanlarını kullanan yabancı turistlerdir.
Balık ürünlerimizin önemli bir kısmını Güney’e pazarlıyoruz.
Kumarhanelerimiz, gazinolarımız, eğlence yerlerimiz RUMLARLA DOLUDUR.
Her gün, alışveriş yoluyla çarşıya akan paralar, kapılardan geçen insanlardan gelmektedir.
Rakamlara dönelim. Bu 155 milyon civarındaki geçişler sonucu, hemen hemen hiçbir önemli olay olmadı. Ne Rumlar, Rumluklarını, ne de Türkler Türklüklerini kaybettiler.
Aradan geçen 21 yılın sonunda, kapılardaki KONTROL MEKANİZMALARININ İLKELLİĞİ sırıtmaktadır.
İster Türk, ister Rum isterse Yabancı bir ülke insanı olsun, kapılarda SADECE ZORLUK görmektedir.
Teknolojinin bu kadar geliştiği çağımızda, yerleştirilecek KONTROL KAMERALARIYLA geçişleri izlemek varken, dünya kadar personeli boş yere görevlendirmekte ve devlete YÜK OLMALARINI sağlamaktasınız. Diğer yanda da , özellikle POLİS TEŞKİLATINA yeterli personel alamamaktasınız.
Kapılardaki geçişlerin hızlandırılması, kayıtlar yerine geçiş işleminin modernleşmesini ve SERBEST GEÇİŞİN SAĞLANMASINI en fazla savunması gereken,Kuzey Kıbrıs Yöneticileri olmalıdır.
Kuzey Kıbrıs’tan Güney’e her sabah binlerce çalışan gitmekte ve bu çalışanlar, Kuzey ekonomisine önemli katkılarda bulunmaktadırlar. Biz ise onların rahat bir şekilde GÜNEYE GEÇİŞLERİNİ bile sağlayamamaktayız.
Rumlara gelince. Yunanistan ile Türkiye arasındaki ilişkilerin gelişmesinin sonucu olarak,Yunanistan Türkiyeli turistlerin adalara ziyaretlerinde önemli kolaylıklar yapmıştır.
Güney Kıbrıs yöneticileri ise, Türkiye asıllı insanların GÜNEY’E GEÇİŞİNE hala izin vermemektedir.Oysa Türkiyeli Turistler kendileri için büyük bir ekonomik değer yaratabilirler.
Bu sorunun diğer yönü ise, onların değimiyle Türkiye üzerinden Kuzey Kıbrısa gelen DİĞER ULUSTAN İNSANLAR, Güney’e geçebilirken, geçişleri mümkün olmayanlar sadece Türkiyelilerdir.
BU POLİTİKA BİLE IRKÇILIĞIN AÇIKÇA UYGULANMASIDIR. Ancak ne Türkiye ne de Kuzey Kıbrıs yöneticileri bunu ULUSLAR ARASI KAMUOYUNA duyuramamaktadırlar.
155 milyonun üzerinde geçiş. Rakamlar bunu söyler. Rum ve Türk yetkililer ise bunun anlamını bile SORGULAMAZ. Biri gelip, kapıların açılması gibi başka bir OLDU BİTTİYİ yapıncaya kadar, STATÜKO YAŞASIN diye çırpınırlar.
