Cumhurbaşkanı Mustafa Akıncı, uzun süredir, “3” ve “15” rakamlarını çok kullanıyor.
Kıbrıs’ta çözüm süreci, yeni bir cendereden geçiyor.
Öyle ya…
Cenevre’nin “son oyun” olduğunu biliyoruz.
Orada yeni bir kapı açılacak…
Artık yeni şeyler konuşacağız.
Ya, çözüm süreci referandum ile sonuçlanacak…
Ya da çözüm süreci “buzdolabına” konacak.
Annan Planı sürecinin 2001 yılında başladığını dikkate alırsak…
15 yılda ancak “çözümün kıyısına geldiğimizi” söylemek gerekiyor.
Çözüm süreci berhava olursa…
Bir 15 yıl daha “ama bu şekilde” bekler mi Kıbrıs Türkü, emin değilim…
Neden 3 ve 15?
Bulunacak çözüm modelinin kalıcı olması gerekiyor.
Güven tesis etmesi gerekiyor…
Yönetim sisteminin eşit ve ortak olabilirliğinin görülmesi gerekiyor.
Güvenlik konusunda Kıbrıslı Türklerin ve Kıbrıslı Rumların tamamının kendisini güvende hissetmesi gerekiyor.
Ada etrafındaki doğal kaynakların “eşit” bir şekilde, iki halka da fayda sağlayarak kullanılmasının görülmesi gerekiyor.
Mutluluğun da…
Refahın da ortak paylaşımının yaşam bulması gerekiyor.
Türk’ün Rum’dan…
Rum’un Türk’ten endişe etmemesi gerekiyor.
Acıyı, kanı, gözyaşını, savaşı değil, refahı, mutluluğu paylaşmak gerekiyor.
Bunlar süslü laflar değil…
Gerçeğimiz…
Garantiler konusunda…
Yönetim konusunda…
Sıkıntı yaşanmamalı ki, yeni kurulacak Kıbrıs Cumhuriyeti, geleceğe taşınabilsin.
Bu nedenle, 3 seçim dönemi, 15 yıl çok önemli.
Akıncı, haksız değil…
Cumhurbaşkanı Mustafa Akıncı, bu konuda açıkça “rakam” veriyor.
Diyor ki: Dönüşümlü başkanlık olmazsa, ben bu planı referanduma götürmem. Bir Kıbrıslı Türk de bu adayı yönetebilmeli. Kendini eşit bir birey olarak görebilmeli.
Bu az bir şey mi?
Ama bir şey daha söylüyor sayın Akıncı:
“Dönüşümlü başkanlığı da, garantiler konusunu da 15 yıl sonra otururuz, yeniden değerlendiririz…”
İşte bu 15 yıl, 3 seçim dönemi…
3 seçim dönemi, bir Kıbrıslı Türk dönüşümlü başkanlık ilkesinden yararlanacak ve Kıbrıs Cumhuriyet’ine liderlik edecek.
Bu üç seçim döneminde, “ uzlaşılacak” garanti formülü sürecek.
Kıbrıslı Rumların da Kıbrıslı Türklerin de 1974 öncesine dönmek istemedikleri görülecek.
Bu sürede, siyasi, mali düzey yukarıya çıkacak.
İşbirliği geliştirilecek…
Siyasette ve ticarette “ortak bir adada yaşama isteği” sağlanacak.
Sonra yeniden değerlendirilecek…
İla nihaiye değil
Mustafa Akıncı ile, Cumartesi bir telefon görüşmesi yapma fırsatımız oldu.
Karşılıklı “yeni yıl” kutlamalarımızı yaptık…
Cenevre’de başarı diledik.
Bu sohbette de sayın Akıncı, “tarafların birbirine bu zamanı tanıması gerektiğinin” altını çizdi.
Kıbrıs Cumhuriyeti’nin 1960’da sadece 3 yıl sürdüğünü ve bedelinin ağır olduğunu da hatırlattı.
Sayın Akıncı, “garanti” ve “dönüşümlü” başkanlık konusunda da “ila nihaiye” bir zaman ısrarında da değil.
Yazının başında da anlatmaya çalıştım…
15 yıl…
3 seçim dönemi…
3’üncü kez bir Kıbrıslı Türk adaya liderlik yapsın…
Bu sürede “her şey” görülsün…
Garantiler konusuna da…
Dönüşümlü başkanlık konusuna da…
“Yeniden değerlendirmek üzere” bir şans verilmeli.
Bu aslında Kıbrıslı Türklerin genel hassasiyetidir…
