Türkiye’de 6 Şubat’taki deprem sadece bölgeyi değil, tüm düşünce sistemlerini de derinden sarstı.
Bilimsel verileri dikkate almamak, siyasi çıkar amacıyla yapılan İMAR AFLARI şu anki verilere göre 40 Bin’in üzerinde insan kaybına ve 100 milyar dolar civarındaki mal kaybına yol açtı.
Kuzey Kıbrıs halkı da Adıyaman’da ve diğer bölgelerde 40’ın üzerinde insanını kaybetti.
Oluşan bunca felakete rağmen, bazı insanlar depreme kader gözlüğüyle bakmaya çalışıyor. Bu depremde oluşan kayıpların nedenlerinden biri olan politikacılar da hala halkın arasında gezip, geçmiş olsun diyorlar.
Biz Türkler bilim yerine hamaset nutuklarıyla uyuşturulmuş toplumlara dönüştük. Dünya depremlerinden ders almak yerine, deprem olduktan birkaç yıl sonra her şeyi unutuyoruz.
Yapılan hataların bir bedeli olduğunu ve bunu bazılarına ödetmek gerektiğini bir kenara yazmalıyız.
Annan planından sonra, insanlar verimli tarım arazileri üzerinde inşaat yapmayı veya bu arazileri müteahitlere satıp, para kazanmayı ön plana aldılar. Oysa özellikle HATAY bölgesindeki felaket, tarım arazileri üzerindeki yapılaşmanın, bir gün bedel ödeteceğini herkese gösterdi.
Kıbrıslılar bu depremden önemli sonuçlar çıkartmak zorundadır. Ancak halkın sonuç çıkartmasının yanı sıra, yönetim kademesinde olanların da acil olarak yapmaları gereken işler vardır.
Her şeyden önce, Kıbrıs’ta artık bina yapımının disipline edilmesi ve bina yapım yerlerinin yeniden tesbiti gerekmektedir.
Kıbrıs’ın mühendis ve mimarları, yeni yerleşim alanlarının belirlenmesi için, hükümetlere ve belediyelere baskı yaparak, yeni imar bölgelerinin şartlarını ve sınırlarını yaratma çabalarını ilerletmelidir.
İmar, politikacıların oy alanından kurtularak, ciddiye alınacak ve planlanacak kadar ciddi bir olaydır.
Kıbrıs’ta deprem olasılığı yükseldiğine göre, bu depreme nasıl hazırlanılacağı ciddi bir şekilde ele alınmalıdır.
Türkiye depreminde ULUSLAR ARASI DAYANIŞMANIN ne kadar önemli olduğu iyice görülmüştür.
“Türk’ün Türkten başka dostu yoktur” söylemi bu depremle, boş bir söz olarak ortaya çıkmıştır.
Kuzey Kıbrıs yöneticileri, bu deprem sırasında takındıkları şöven politikalarla, çağın çok gerisinde olduklarını herkese göstermişlerdir.
Yüksek binalarda oluşacak bir yangını söndürmek için merdivene bile sahip değilken, olası bir deprem felaketinde herkesin uluslar arası yardımına ihtiyaç duyacağımız kesindir.
Türkiye’deki deprem felaketinde genç öğrencilerimizden hiçbirini kurtaramazken, hala şöven politikalara devam etmek bize çok acı geliyor.
Kıbrıs Türklerinin de diğer uluslar gibi, diğer ülkelerle spor müsabakaları yapma şansı olmalıdır. Her açıdan Türkiye’ye bağımlı bir yaşamın faturalarını acı bir şekilde ödüyoruz.
Türkiye halkı ile dayanışma, Türkiye’nin olumlu yönleriyle beraber olma önemlidir. Ancak eleştirel aklımızı da mutlaka korumak zorundayız.
Kıbrıs Türkü artık dünya ile bütünleşmenin kendilerine daha iyi ve disiplinli bir hayat vereceğini anlamalıdır.
Hamaset nutuklarıyla bizi uyuşturmalarına izin vermemek ve mümkün olanı elde etmek için mücadele etmek, yeni dönemde en önemli görevlerimiz arasında olmalıdır.
