KKTC ‘de makro düzeyde 5 tane akım ve stok nitelikli “kamusal bataklık alanı ” vardır.Bunları kurutmadan asla ekonomi-politiği hayatımız normalleşmez.Bunlar “ (i)Bütçe açığı ve kamu borç stoğu , (ii) sosyal güvenlik sistemi,(iii)KİT’ler ve BİT’ler,(iv) kamu bankaları (v) belediyeler ”dir.
KİT’ler ve BİT’ler,yani kamu iktisadi teşebbüsleri ve bütçe dışı idareler bölümünde bütçe dışı 30-35 civarı kurum ve kuruluş var.Bunları da görev ve fonksiyonlarına göre “ tasfiye etmemiz,özerkleştirmemiz ve özelleştirmemiz “ lazım.
Tasfiye,özerkleştirme ve özelleştirme kararını verirken de bir referansımız olması lazım.Bu referansımızda “ devleti üretici ve işletmeci alanlardan çıkarıp düzenleyici-denetleyici fonksiyona dönüştürme olmalıdır ”.
İşte,bu vizyonla üretici ve işletmeci nitelikte görev yapan, piyasayı bozan,kaynakları israf eden,kaynakları yanlış yönlendiren,gerçek mukayeseli avantajımız olan tarım ürünlerine de alternatif maliyetler yükleyen,vatandaşın hayatını pahalılaştıran,turizm ve üniversite sektörü lokomotifliğindeki hizmetler sektörümüze zarar veren,ekonominizin rekabet gücünü baltalayan,ticareti Güney’e kaydıran ve siyaseten bir çiftlik haline gelen,bugünün dünyasında fonksiyonunu kaybeden,özel sektör gibi ticaret yapan bir devlet kurumu TÜK’ü tasfiye etmemiz gerekir.
Halböyle iken; hükümet TÜK’ün görev zararını kapatmak için Tarım Bakanlığının ön iznine tabii ham madde ve nihai ürünlere ithalatına % 3 Fon koydu.Hükümet,ekonomik açıdan CİNAYET işlemiştir ve ekonomimizin bütününe ve vatandaşlarımızın çoğuna İHANET ederek “ fon popülizmine” devam etmektedir.Bunun başka bir izahı olamaz.
Olması gereken,TÜK’ü tasfiye etmek ve açığını bütçeye aktarmaktı.Buradan gelecek olan açığı da genel bütçe yönetiminde kapatmaya bakacaktık.Lakin,TÜK’ün varlığının devamı için yapılan bu düzenleme kabul edilemez.Tasfiye edilmesi gereken bir kurumu vatandaşın sırtına yükleyerek devam ettiriyoruz.
Bir kez daha hükümetin FON kararı ile 2 sorunumuz açığa çıktı.Bu sadece bu hükümetin değil,bugüne kadar iş başına gelen tüm hükümetlerin problemidir.
1-Halen daha ekonomik vizyonu ve rotası oturmayan bir ülkeyiz ve bu yüzden piyasaya yanlış ve karışık sinyaller veriyoruz.Yani,bu ülke “ turizm ve üniversite sektörü önderliğinde hizmetler sektörüne dayalı bir ekonomi mi; yoksa sanayi ve tarım ülkesi mi?”.
Bu ülke, tarım ve sanayi de hizmetler sektörüne TAMAMLAYICIpolitikalar uygulaması lazım; halbuki tıpkı şimdilerde fon kararında olduğu gibi REKABETÇİ politikalaruyguluyor.Bu ülkeye yapılacak en büyük ihanet,ekonomide “ yasakçı ve korumacı ithalat rejimine “ devam etmektir.Bu politikanın vahim tahribatları vardır.Bunları çok anlattık.
2-Tarım politikalarımız çökmüştür ve tarım reformunubütünlüklü,doğru enstrümanlarla ve vizyonla mukayeseli avantajlarımıza yönelik uygulamalıyız.TÜK’ün regülatör vs görevi kalmamıştır,aksine piyasayı bozmaktadır.
Tarımda devlet mümkün olduğu kadar bütçe kabiliyetimiz ölçüsünde gerçek çiftçi ve hayvancıyı destekleyen doğrudan gelir desteğisübvansiyeleri ve teşvik politikaları ile “ düzenleyici-denetleyici” politikalaradönmelidir;devlet tarımda üretici-işletmeci görevlerden çıkmalıdır.
Bu arada, geçtiğimiz yıllarda Tarım bakanlığına halkına-vatandaşına sağlıklı ve ucuz ürünler sunması için “GIDA” kelimesi de eklendi ama son fon kararıyla gördük ki halen sadece tarım ve hayvancının bakanlığı gibi davranıyor.
