İngiltere merkezli The Hunger Project (Açlık Projesi) adlı yardım kuruluşunun tahminlerine göre dünyada 690 milyon insan kronik açlık koşullarında yaşıyor. Buna ek olarak da 850 milyon insan da Covid-19’un etkisiyle yoksulluk sınırının altına düşme tehlikesiyle karşı karşıya…
Covid-19 salgınının yaratmış olduğu sosyal ve ekonomik tahribat; insanların yaşam ve çalışma koşullarını olumsuz etkileyerek, gelir eşitsizliğine ve yoksulluğun derinleşmesine neden oldu.
Araştırmalar pandemi döneminde yaklaşık 100 milyon insanın aşırı yoksulluğa itilmiş olabileceği tahmin ediliyor. 100 milyon insan yoksul değil ha, aşırı yoksul…
Tüm bunlar fakirleşen aileler ve buna bağlık olarak fakirleşen çocuklar demektir. Fakirleşen çocuğun eğitim hayatı da elbette bu fakirleşmeden etkilenmektedir.
Türkiye’de Genel-İş Araştırma Dairesi’nin “Covid-19 sürecinde Türkiye’de gelir eşitsizliği ve yoksulluk” raporunda çok önemli bulgulara rastlıyoruz. Bu bulgular elbette KKTC için de birer rehber niteliğinde…
Raporda en dikkat çekici noktalardan biri, halkın bir yıl içinde 1500 dolar fakirleştiği belirtiliyor. Türk Lirası kullanan KKTC’deki fakirleşmenin bundan çok daha fazla olduğunu düşünüyorum.
Avrupa ülkeleri arasında gelir eşitsizliğinin en fazla olduğu ülkelerden biri de Türkiye… Peki KKTC’de durum nedir? Sadece araba satışlarına bakmak bize bazı ipuçları verir. KKTC’de birçok farklı kaynağın verilerine göre özellikle lüks araba satışlarının pandemi öncesi dönemden pek bir farkı olmadığı ortaya çıktı. Ancak buna karşın çöpleri karıştıran insanları da gördü bu toplum.
Dolayısı ile KKTC’de de var olan gelir adaletsizliği pandemi sonrasında daha da derinleşti. Fakirlerin daha da fakirleştiği kesin… Sadece fakirler değil orta sınıf insanların da fakirleştiği gözle görünür bir gerçek… Zaman zaman sendikaların açıklamalarından anlıyoruz ki pandemi döneminden sonra hayatın %40 pahalılaştığı söyleniyor. Bu durum okul çocuklarını da yakından ilgilendiriyor.
Geçtiğimiz günlerde ülkenin en önemli, en saygın spor adamlarından ve öğretmen Eralp Şerifoğlu sosyal medya üzerinden yürekleri burkan bir paylaşım yaptı ve “su alacak parası olmayan öğrencilerim var” dedi.
Yine buna benzer bir başka açıklamayı birkaç hafta önce Kamu-Sen Örgütlenme Sekreteri sendikacı Osman Yücelen yaptı. Harçlığı olmadığı için yemek alamayan çocuklar olduğunu söyledi.
Bunlar daha sosyal medyaya yansıyanlar emin olun ki okullarımızda onlarca çocuk var bu şekilde… Özellikle emekçi kesimlerin, asgari ücret ile ev geçindirmeye çalışan ailelerin çocukları gerçekten zor durumdadır.
Tüm dünyada olduğu gibi KKTC’de de pandemi sonrası ciddi bir fakirleşme söz konusudur. Bunun sonuçlarını günahsız çocuklar çekmektedir. Bu konunun sonlandırılması için elbette devlete görev düştüğü gibi topluma da önemli sorumluluklar düşmektedir.
Bu çocuklar hepimizin çocuğu… Bu durumdaki çocuklar erken bir zamanda tespit edilmeli ve gereken yardımlar yapılmalıdır.
Yüz yüze başlayan eğitim döneminde aileleri en çok zorlayan konulardan biri de okula hazırlanmanın ciddi bir masraf olduğu gerçeğidir. Her aile bunu karşılayacak durumda değildir. Kıbrıs Türk halkı yardımlaşmayı seven bir halktır. Eminim bu tür öğrencilerin sorunlarını giderecek dayanışmayı gösterecektir.
