Başbakan Tufan Erhürman Güney Kıbrıs’taki AKEL partisi ile görüşmesi sırasında Kıbrıs konusunda müzakere sürecinin geleceği ile ilgili tavrını çok net bir şekilde açıkladı.
Erhürman, “Görüşümüz, ‘ne olursa olsun görüşelim’, ‘dostlar alışverişte görsün’ düşüncesiyle sürecin başlaması değildir. İhtiyaç duyduğumuz şey; çözüm odaklı, süresi belli olan, bizi çözüme ulaştıracak bir müzakere sürecinin başlamasıdır. Bu şartlar oluşmaksızın görüşme sürecinin başlaması, tekrar masaya oturulması bize anlamlı gelmiyor. Aylarca, günlerce, yıllarca bizleri masada tutacak bir ortam oluşacaksa bunun bir anlamı olmayacağını düşünüyoruz. Anlamlı bir masa kurulsun istiyoruz. İçinde bulunduğumuz ortam bizi de mutlu eden bir ortam değil. Bizi mutlu edecek ortam sonuç odaklı, süresi belli bir masanın kurulmasıdır ” dedi.
Başbakan, çok doğru söyledi.
Kıbrıs konusunda Rum tarafında zihniyet değişimi olmadan müzakerelerin kaldığı yerden başlaması bu aşamada bizi bir yere götürmez.
Kıbrıs meselesinde ihtiyaç artık ezberleri bozacak, kısır döngüleri kıracak farklı yaklaşımların gündeme gelmesi ve farklı adımların atılmasıdır.
Yine başarısızlıkla sonuçlanacak bir sürecin içine girilmesi bir anlam ifade etmez.
Mevcut durumu pekiştirmekten başka bir işe yaramaz.
O zaman liderlerin doğrudan bir araya gelecekleri zorlama bir görüşmenin yerine, mekik diplomasisi öne çıkarılmalıdır.
Tarafların niyetinin anlaşılmasını sağlayacak bu yöntemle müzakerelerin nasıl bir görüşme kurgusu ile ve hangi koşullarda başlayabileceği konusunda nabız tutulmalıdır.
Bu çerçevede doğru kurgulanacak bir süreçle birlikte tarafların sonuç odaklı ve bir takvime bağlı bir şekilde görüşme masasına gelip gelemeyeceğinin eksersizi yapılmalıdır.
Böylesi bir deneme, sosyal içerikli dahi olsa liderlerin bir araya geleceği yemeği zorlamaktan daha akılcıdır.
Böylece kimsenin zamanı boşuna harcanmaz ve nafile, sonuç getirmeyecek müzakerelerle zaman kaybı yaşanmaz.
İşin doğrusu farklı kanalların bu aşamada kullanılması ve bundan sonra Kıbrıs meselesinde iki tarafın da oluru ile gidilebilecek yolun bulunmaya çalışılmasıdır.
Bundan da kimse korkmamalıdır.
Kıbrıs müzakerelerinde bugüne kadar denenen müzakere yöntemlerinde başarılı olunamadığı görülmüştür.
Bugüne kadar yürünen yolda ısrar bizi farklı bir yere götürmeyecektir.
O halde hedef sonuç getirebilecek yeni yöntem ve yollar bulmak olmalıdır.
Bu da ancak ezberlerin bozulması ile mümkün olacaktır.
