Ayanna köyünde bir cenaze töreni.
Bir öğle vakti.
Mevsim ilkbahar.
Hava bulutlu ve serin.
Hafif yağmur çiseliyor.
Ayanna Kilisesi törene hazır.
…
Vakit tamam.
Çanlar, tabutta yatan için çalıyor.
Çan sesini duyan geliyor…
…
Bahçede badem ve zeytin ağaçları ağlamaklı.
Tabut, önceden getirilip büyüklüğü bir şapel kadar Ayanna Kilisesi’nin içinde yerini alıyor.
Etrafında çiçekler.
Tabutun üstünde ufak bir pencere.
Barbas amca orada görünüyor.
Güleç yüzüyle sonsuzluk içinde…
…
1974’te göçmen olarak Ayanna’ya yerleşmişlerdi.
Hayatlarının geri kalan kısmı orada geçti.
Ancak, Barbas amcanın nesli Dikmen mezarlığında yatmakta.
Kendisi Ayanna’da!
Memleket bölününce, mezarlıklar da bölünmüş işte!
…
Çanlar onun için çalışıyor.
Herkes kiliseye giriyor.
Papaz yerini almış.
Küçük kilisenin içi fresklerle görkemli.
Mumlar yanmakta.
Barbas amcanın cenaze törenine gelenler sakin.
81 yaşında öldü Dikmen (Dikomo)’li Barbas amca.
En güzel elbiseleri giydirilmiş.
Kat takım kravat.
Pencereden gülümsüyor.
Kalk, desen, kalkacakmış gibi…
…
55 dakika sürüyor ayin.
Sonra Barbas ailesi taziyeleri kabul ediyor.
…
Sıra gömülme işleminde.
…
Tabut, tabuta yerleştirilmiş kollar vasıtası ile taşınıyor.
Mezarlık alanı kilisenin hemen yanı.
Küçük bir alan.
Mezarlık dolmuş.
Yer yok!
Nereye gömülecek Barbas amca?
…
Meğer iş başka.
Aileler aynı mezara gömülmekte.
Üst üste.
İlk ölen en derine gömülüyor, ardından gelenler üst üste.
Mezar kazılmış.
Dipteki görülmüyor.
Eşi ve büyük kızı aynı mezarda yatmakta.
Sıra Barbas amcada…
…
Tabut ağır ağır yerleştiriliyor.
Üstüne Dikomo toprağı atılıyor.
Sonra buğday taneleri serpiştirilip, zeytin yağı dökülüyor az biraz.
Ve son perde.
Kürek atışları ile toprakla kapanıyor mezar…
…
Kilisenin bahçesine masalar konmuş.
Üstünde köy çörekleri, hellim, zeytin ve şarap.
Herkes alıyor.
Şarap, küçücük kadehlerde.
Ruhuna içiliyor Barbas amcanın.
…
Sonra ailenin büyük oğlunun evine gidiliyor.
Burada, geniş aile ve dostlar bir araya gelip kahve içiyorlar, evde hazırlanan pasta, çörek, börek gibi yiyeceklerden alıyorlar.
Öğle üzeri başlayan tören, akşamın ilk saatlerine dek sürüyor…
…
Barbas amca, bir mezarda ailesi ile.
Ayrılık yok.
Kavuşmak var…
…
Ayrılık bize nasip!
