Dün mâlum, o güzelim güneşli bi’yaz havasında millet mangal başı, biz de görev icâbı Değirmenlik Stadı’ndaki antrenmanda, pardon maçtaydık. Evci takım Değirmenlik bir hafta önceki Doğan maçından bir hayli bildik muzdarip; Teknik Direktör Muharrem Hoca yanında uçtan Amani, Kaan ve Victor; müdafaadan da kaptan Celal Habeşoğlu kart cezalıları olarak oyun dışı kalmıştı. E hâl böyle olunca da hem Kupa’nın, hem de yakın geçmiş ligimizin bey’lerinden Lefke karşısında doğal bir son’u yaşadı; Değirmenlik’in forvet hattındaki vurucu team’leri olmayınca neydi olacağı! Deplasman takımı Lefke rakibi Değirmenliği 5 golle daha da dibe itti. Ev sahibi takım maça hızlı başladı ve daha 7’nci dakikada Parpas soldan orta şut karışımı vuruşunda top uzak köşeye gitti ve alın size 1-0. O dakikalarda Lefke tarafında soğuk bir duş, arkasına toparlanma ve günün adamı Allen’den Lefke lehine çok şık bir plaseyle durum 1-1’e geldi. Devre bitimine doğru Değirmenlik futbolcusu Reşit direkte patladı ve akâbinde devre berabere kapandı. İkinci devreye Kasım’ın ataklarıyla giren lefke 58’de ikiyi buldu. Allen’in ara pası önünde boş dripling alanı bulan Kasım Tağman topu kalecinin soluna bıraktı ve alın size 1-2. Artık öğrenilmiş yetersizlik veyahut öğretilmiş çaresizlik durumları iyiden iyiye derinden hisseden Değirmenlik maçtan koptu. Semih’in ara pasında Smart 3’ü; Burak’ın ara pasında da Kemal Lefke lehine 4’ü yazdı. Artık film kopmuştu. Kuzularn Sessisliği adlı film sentetik üzerinde başgösterdi Artık Lefke antrenmanındaydık. Tam da bu rehâvet içerisinde topun elle oynaması sonucu Parpas’ın penaltı golü geldi ama nanay. Eksik takımla buraya kadar misâli maç bitti derken 90 artı 3’te yine Kasım, yine gol vûkû buldu. Sonuçta maçı deplasman takımı Lefke 5-2 kazandı. Stadı terkederken Emirali Başkan’ın telefonu çaldı ve istemeden kulak misafiri olduğum şu dizeleri işittim; “Dayak yedik canım, bu eksik takımla neydi olacağı!”…
