KKTC’nin yeni! denilen ancak pozitivizmin olguculuğuna hapsolmuş, ilerlemeci akımdan uzak, dini değerlerle bezenen; ancak küresel ısınmayla birlikte yok olmaya ramak kalmış Dünya’yı kurtaracak ahlaki değerlerden yoksun eğitim programları ile toplumsal problemlerini çözmesi imkansızdır.
Avrupa’dan transfer edilip, biryerlerde yanlış ve değerler eğitimi olarak sadece ‘dini değerler’ bağlamında geliştirilmiş eğitim ve öğretim programları, toplumsal problemlere asla çözüm olamaz. Varolan eğitim sistemleri ‘ilerleme’, ‘değişim’ ‘evrimleşme’ ve ‘gelişme’ gibi kavramları yeniden tanımlayıp işe oradan başlamak zorundadır.
KKTC’nin de içinde bulunduğu koşullardan çıkış yolu, varolan ve yanlış kurgulanmış olan şimdiki eğitim sistemi değildir; çünkü toplumsal problemlere çözüm getirmez. Oralarda kurgulanan eğitim sistemi laikliği ortadan kaldıran, farklılıkları dışlayan, evrensel değerlerin daha da pasifize edildiği, içine kapanık değerlerle bezenen* anlayışın aynısı buralarda da hayat buldu. Bir an önce bu yanlıştan dönülmelidir. Toplumun karşısında duran ciddi insani ve evrensel problem mevcuttur.
Çocuklara karşı gittikçe artan tacizler, kadına yönelik şiddet, uyuşturucu ve madde bağımlılığındaki artış, ekonomik geçim sıkıntısı, yerel ile küresellik arasındaki sıkışmışlık, siyasi sistemdeki yozlaşma ve akılamaz yolsuzluklarla hırsızlıklar, ülkeye gelen mülteciler ve yabancılara karşı alınması gereken önlemlerde insan hakları ihlalleri, uyuşturucunun ülkeye tırlarla, kolilerle girişi (Barolar Birliği başkanının sayın Sami Özuslu’nun sabah programındaki konuşmasından alıntıdır) ve en başta gelen sürdürülebilir çevre bağlamında, koruyucu bir politikanın hala daha hayat bulmaması ve daha niceleri KKTC’nin önündeki problemlerdir. Hemen hemen hergün medyada bu problemlerin bir yenisi ile kaşılaşılmaktadır.
Söz konusu problemler, buralarda değil oralarda hazırlanıp buralara transfer edilen, eğitim programları ile asla çözülemez. KKTC kendi toplumsal yapısı içerisindeki problemleri, kendi eğitim ve öğretim programlarına entegre ederek çözebilir.
Toplumsal problemler içine evrensel sorunları da katarak, artık eğitim sisteminin içerisine ciddi anlamda bir ‘Çevre Etiği’ anlayışı yerleştirilmesi gerekmektedir.
Çevre Etiği içerisinde bireylerin hem sosyal konulara hem de iklim değişikliği, küresel ısınma, hayvan ve bitkilerin korunması gibi, Dünya’nın eko sistemini koruyucu bir sorumlu ahlak anlayışı entegre edilmelidir.
İnsanımızın çevreye karşı duyarsızlığı hemen hergün, her konuda kendisini hissettirmektedir. Kanımca bundan bireyler suçlu değildir. Suçlu evrensel değerlerin hakim olmadığı eğitim programları ve eğitim sistemidir. Yeni denilen eğitim programları da buna dahildir.
Hatta önceki eğitim programlarında öğrencilerin çevrelerinden, çevre sorunlarından haberdar olması, Atatürkçülük, laiklik, hayvanlara saygı daha üst boyutta işlenen ahlaki değerlerdi. Şimdiki modern tüketim toplumu özellikleri ile bezenmiş eğitim programları, eskilere oranla dünyanın yok edilmesi olgusuna, kendi kültürünü üstün kültür olarak algılama, diğer kültürleri dışlama, dini değerleri öne çıkarma ve diğer dinleri yok sayma, kadını ikinci sınıf insan ve erkeğe bağımlı olarak algılatmaya, daha da çok vurgu yapmaktadır.
Bunun nedeni de teknolojinin hızlı tüketime dayalı olmasıdır. Teknolojinin doğal kaynakları sorumsuzca yok edip tüketimi hızlandırması, modern eğitim sistemlerini de bu sarmalın içerisine doğru çekmektedir. İnsanımız da bundan nasibini almıştır. Evrensel ve etik değerlerden yoksun eğitim sisteminden çıkan insanımızın da çevre ve dünyanın kötü gidişine karşı duyarsız kalmasını yadırgamamak lazım. Suçlu belli; duyarsız eski siyaset ve onun eski siyasi aktörleri olan yöneticilerin elinden çıkan, evrensel ve etik değerlerden yoksun KKTC sistemsiz eğitimidir.
*https://www.yeniadana.net/haber/-yeni-mufredatla-egitimde-cagdisi-anlayisa-yeniden-temel-yaratilmakta-18483.html
