Aynayı aldım elime,
Baktım,
Gördüğüm ile yüzleştim.
Bıyık altı gülümsedim,
Kaşlarımı çattım,
Komiklik yaptım
Gülümsedim,
Gülerken hüzünlendim…
Gördüğüm kadını sevdim
Küstüm,
Kızdım,
Öfkelendim…
Hikayesini dinledim saatlerce
Hiç susmadan anlattı bana,
İnişli çıkışlı yollarını
Çıkmaz sokaklarını
İçine akıttığı gözyaşlarını
Başarılarını
Hatalarını
Sabun köpüğü kızgınlıklarını
Tatlı hırslarını
Pembe masallarda kayboluşunu
Hergün yeniden doğan ümitlerini
Bitmez tükenmez hayallerini,
Kocaman yüreğini
Yaşadıklarını,
Yaşayacaklarını,
Fedakarlıklarını
Ve, asla unutmadıklarını
Anlattı,
Anlattıkça
Aynada ki gerçeği gördü.
Gördü…
Yüzleşti,
Yüzleştikçe biraz daha büyüdü…
Büyüdükçe ,
Islandı gözleri…
İtiraf etti aynada ki yüze:
Kendi doğrularımdan şaşmayacağım
Kendi gerçeklerimi yaratacağım
Kendi hayatımın kahramanı olacağım.
Çocukluğumu hep içimde saklayacağım
Kendi gücümü keşfedeceğim
Gülmeyi hep hatırlayacağım
Egomu temizleyip
Sevgiyi biriktireceğim
Gelişmek adına,
Sabırlı olacağım.
Herşeyin bittiği yerden
Tekrar başlayacağım.
Ve hiçbir zaman
Elimde ki aynayı unutmayacağım.
Her baktığımda,
Gördüğüm yüze inanacağım.
Heyy!…
Ayna ayna söyle bana
Gördüğümden başka gerçek var mı dünyada?
Aynur Hekimoğlu | Poli 2017
