“VE ELEKTRİK GELDİ” DERKEN…! - Havadis Gazetesi | Kıbrıs Haber
Perşembe, Mart 28, 2024
Köşe Yazarları

 “VE ELEKTRİK GELDİ” DERKEN…!

Eşref Çetinel

Hadi gazamız mübarek olsun! Her ne kadar kesintilerinden dolayı  büyük kayıplarımız olmuşsa da sonunda salâha      vardık!   Ki kaç gündür milletçe alarmdaydık! Okyanus dalgaları gibi kabarıyor, sahildeki son patlamada   çığlık çığlığa kalır ve geri geri geri sürüklenirken yerlerden yerlere vuruyorduk! ..

Kİ BU TOPLUM çok çekti! Hiç böylesini değil ama!                  Çünkü bu kez saldıran “düşman” da kendini “korumak zorunda kalan” da ayni insanlardı.  Ki aradan 48 yıl geçti ama hâlâ “çıkamadılardı karanlıklardan aydınlıklara, aydınlıklara!”


FAKATTT: O ne büyük savaştı! Gözlerimiz ve gözlerim  yollardaydı!  Akaryakıt getirecek gemiyi gözlüyorduk! “Geldi, geliyor, gelecek” derken gözlerimiz ayna olmuştu!

NE derler ama? Gördüğümüz için değil, yaşadığımız için bildik!  Hem de en  iyisini! Ve bir kez daha öğrendim  “her karanlığın sonunda bir aydınlık var!”                                              BU NEDENLE önce Tanrı’ya şükürler olsun dedim..  Sonra  günde iki üç posta kalayladığım Güney’deki Rum’a bile selam çaktım!

ÇÜNKÜ şu veya bu şekilde  salâha vardık. Ne var ki Barış harekâtı bir iki günde hitama erdiydi! Bu elektrik sorunu 47 yıldır hâlâ halledilemedi! Fakat:                                                                                                  ***

BİTTİ, DİNDİ!  Artık bu ülkede  elektrik sorunu olmayacak diyebilir miyiz?                                                                                       Artık böylesi utanç günleri yaşamayacağız, sonunda Rum’a muhtaç bir dide durumuna düşmeyeceğiz umutlarını yeşertebilir miyiz?

SANMIYORUM! Üstelik bu minval devam edersek yolumuza, başımıza daha çok kazalar gelecek!   Ki bir elektrik santralının kahrını çekemeyecek acze düştük!  Ya Devleti nasıl sırtlayıp sırtaracağız!

VE müsaadenizle sorayım: “Bu adada var olmak, yokluklarla sorunlarımızı en aza indirmek için ille de Türkiye’nin Türkiye’deki illerinden biri olmamız yada Güney’deki Rum’a avuç açmamız mı gerekir!” Çünkü:

SİZ NE diyorsunuz kardeşim.. Bu ülkede bir yılda tükettiğimiz elektriği Avrupa’nın sıradan bir ülkesi bir günde tüketir!  Ki bizim ne devasa sanayi tesislerimiz vardır ne de akşamları aydınlatılan yollarımız!

BİZ KIBRIS Türkleri karanlıklarda yaşamaya alışmış köstebekler gibiyiz de nedense işte bu kez, “elektrik de elektrik” diyerek muzırlık yapmak çekti canımız! Çünkü:

***                                         USANDIRDIKLARI  İÇİN ÇOK USANDIK! Nitekim bu ülkede zaman zaman halkın nabzını tutan ciddi bir kuruluş vardır. “Göç Kimlik ve Hak Çalışmaları Merkezi. (CMIRS)

Bundan beş on gün önce yaptığı anketlerin sonuçlarını yayımladı.. Sorulardan bir tanesi şuydu:

“ÜLKEDE halkın en çok memnuniyet duyduğu üç kurum hangileridir?”                                                                                  Anket sonuçlarında cevaplar şöyle sıralandı: “Yargı, Polis ve Ombudsman!” Dikkatinizi çekerim ama:

BU ÜÇ UNSUR da “suç ve cezayı” “asayiş ve huzuru” dolayısıyla “inançla güveni” çağrıştırmıyor mu?

PEKİ ankete katılan kaç yurttaş bu ülkede bu “unsurlardan yoksundur yada  mağdurdur?

İNSANLARIN  hayatlarında polisin, yargının, hele ombudsmanın ne kadar yeri olabilir?  Kİ sorulan soruya gözleri kapalı “yargılayan ve cezalandıran unsurları” koydular.        AYNİ zamanda  “hakkaniyet ve kanunlar çerçevesinde adalet dağıtan devlet kuruluşlarıyla çalışanlarına da çok güven duyduklarını” belirttiler?                                                                                                                 ***

…ŞİMDİ  DESEK Kİ:  “Ülkedeki elektrik kesintilerini önleyecek yetki ve kanunlara sahip olamayan.. İsteseler de bozuk   düzenleri düzeltemeyen.. İcranın başı  olamayan  daha çok kanunu ve yargıyı temsil eden bu üç “mesleki unsur” neden halkın güven duygularında ilk sırada yer almaktadırlar!

ÜSTELik her üç “Devlet kurumunun” da sonuçta “devlet görevlileri” olmalarına karşın neden insanlar “Hükümetlerinden, kendilerini yönetenlerden, idari makamlardan değil de… Hem kendilerine uzak hem de çekinip korktukları “görevliler” olmalarına karşın en çok bu üç zümreden yani “Polis, Yargı Ombudsmandan”  memnun oluyorlar?

ANKETİ hazırlayıp gerçekleştirenlerin bu konudaki düşünce ve değerlendirmelerinin ne olduğunu bilmiyorum.. Ama ayni soru bana da  yönetilseydi yani “ülkede en çok kimlerden memnunsunuz, niçin” denseydi… Ayni  cevabı verecek miydim? Belki de! Peki neden?

MEMLEKETTE onca siyasi parti Başbakanı, Cumhurbaşkanı Bakanlar, yüzlerce sivil toplum kuruluşları falan varken neden ille de “Polis, Yargı ve Ombudsman” beğeni toplamakta!”

ÇÜNKÜ:  Halkın kafasındaki “KKTC imajı,” çözümsüzlüğün getirdiği “darmadağınıklık” içinde  öteki “değer yargılarına” varmayı güçleştirecek kadar  saplantılıdır da ondan!      NİTEKİM halk  resmi ve üniformalı  görevliler ötesinde kimselere güven duymazlarken, “yargılayanlarla cezalandırılanlar” da adaletin güvencesi olarak kabul görülüyorlar..

***

BU MENTALİTEYİ KABUL ETMEK MÜMKÜN MÜ! Çünkü KKTC bir hukuk devletidir. Dolayısıyla anketlere kadar nüfuz etmiş “güven duygusu”  sorgulamasının “suç ve cezaya” yönelik çağrışım yapması toplumun ayni zamanda üstü örtülü bir güven kaygısı taşıdığının da ispatı olmaktadır.. Nitekim:

GİTGİDE daha çok kozmopolit bir toplum yapısına evriliyoruz.                                                                                  Artık KKTC’de her ülkeden her renkten her milletten insanlar  “turist oluşlarıyla” değil.. Adına “geçici” yada “misafir” veya “öğrenci” demiş de olsak yoğunluğunca yabancı  zümre ve zümrelerle de kaimdir!  Ve bu zümre ile zümreler  sadece  sosyal hayatlarımıza nüfuz etmiyor, iş gücümüze katılımlarıyla da yeni sorunlar yaratıyorlar!

***

KISACA KKTC siyasi çözümsüzlük yoksunu da olsa, tanınmadığı için dünyadan tecrit de edilse, sonuçta artık “tekil” bir ülke değildir!

Kozmopolit fakat bu nedenle “darmadağınık” görünümlü yapısı ile bir dünya devleti görünümündedir..

TABİ EKLEYİM: Bildiğim kadarı ile Güney Rum tarafı bugün bizim titrek ve çekingen  kuşkularda baktığımız bünyesel kabuk değişimimizle çoktan yüzleşti.

Şimdi Devlet olma yollarındaki büyük değişime adapte olmak yollarındaki sancılanma sırası bizdedir de bir elektrik santralı sorununu çözemeyen beceriksiz yapımızla o büyük ve dünyasallığı çakarken rüştümüzün ispatı olacak beceriyi nasıl göstereceğiz?

Kİ hâlâ bu ülkede en çok polislere, hakimlere, savcılara, Ombudsmana güveniliyor!

YANİ Devleti yönetme iddiasındaki “seçilmişlere” oluşturulan “yönetimlere” değil!                                                      Günü geldiğinde onları bile suçlu sandalyesine oturtup “suç ve ceza” sorgularında sigaya çekecek “adalet mekanizmasına güven duyulmaktadır!”

Galiba Devlet olmak için hâlâ kat edeceğimiz daha çok uzun yolumuz vardır!

Tepki göster
Bayıldım
0
Bayıldım
Huzurlu
0
Huzurlu
Hahaha
0
Hahaha
Üzüldüm
0
Üzüldüm
Hayran Kaldım
0
Hayran Kaldım
Facia
0
Facia
Web tasarım ve geliştirme : Baba Bilgisayar